Jaill - Traps

Sub Pop Records

Muziek heeft zijn tijd en plek, en die van Jaill is om kwart over drie ’s namiddags, in de zon op een festival. Zo komen we al meteen bij een van de weinige bestaansredenen van ‘Traps’, het tweede album van Jaill: zonder release zouden er geen festivalboekingen zijn voor Jail. En dat zou zonde zijn.

Traps



De muziek van het Amerikaanse trio Jaill hoeft u echter niet te kopen. Begrijp ons niet verkeerd: hun psychedelische surfpop is noch afschuwelijk, noch zo mooi dat we het voor ons alleen willen houden. ‘Traps’ is gewoon een plaat die niet veel te vertellen heeft. Het enige beeld dat we er op kunnen plakken is een zomernamiddag met een pintje. Dan pas, zo beelden we ons in, komt Jaill tot zijn recht.

De enige uitzondering is de eerste track op ‘Traps’, Waste A Lot Of Things. Die klinkt als een buitenechtelijk kind van Avi Buffalo en Wavves. En hoe zou Billy Corgan van Smashing Pumpkins klinken als The Beach Boys met hem zouden meezingen? Zoals op Waste A Lot Of Things dus, waar de close harmonies het modale nummer omtoveren tot singlemateriaal. In ware ninetiesstijl breekt er uiteindelijk nog een dissonante gitaarsolo los. Voor we het weten staat Waste A Lot Of Things op repeat, iets wat we – jammer genoeg – niet kunnen zeggen over de overige tien nummers.

Everyone’s A Bitch komt over alsof het op een halfuur in elkaar is gestoken. Ondanks de titel mist Jaills hier kracht en joie de jouer. Een kleine heropleving komt er op nummer vier, Horrible Things (Make Pretty Songs), dat iets meer downtempo is. Toch wordt het ook hier een beetje vervelend na een minuut en dat zou niet mogen, want de meeste nummers zijn amper drie minuten lang.

Bij While You Reload, het voorlaatste nummer lijkt het bijna goed te komen. De zachte keyboards zijn een welkome afwisseling. Ook de synthesizer die even kort meespeelt na de refreinen voegt iets toe dat de rest van de nummers lijken te missen. Misschien is het omdat de zangstem iets te nasaal klinkt, zodat het hele frequentiebereik niet gevuld was en nu dus wel.

Als u ‘Traps’ van Jaill één keer hebt gehoord, dan is dat genoeg. Een geweldige kans om ze aan het werk te zien is er op 15 oktober in Café Video in Gent. Uw palmboompje en halogeenlamp moet u wel zelf meenemen, om echt in de surfrock-sfeer te komen. Als u daarna naar huis gaat en u heeft u goed geamuseerd, kan u gerust zijn: over Jaill hoeft u niet meer na te denken, noch hoeft u met hen rekening te houden. Voorlopig althans.

6 augustus 2012
Brecht Vissers