Jamila Woods - Heavn
Jagjaguwar
"Black lives matter", het is een slogan die u ongetwijfeld bekend in de oren klinkt. Al sinds jaar en dag heeft de zwarte bevolking te kampen met vooroordelen, racisme en zinloos geweld, iets wat door de huidige verrechtsing slechts wordt versterkt. Maar de kreet om rechtvaardigheid klinkt steeds luider, en veel artiesten nemen daarin het voortouw. Ook Jamila Woods is niet op haar mondje gevallen en laat op ‘Heavn’ haar innerlijke activiste helemaal los.
Jamila Woods maakte de afgelopen jaren al naam en faam onder het alias M&O. Samen met haar partner in crime Owen Hill schreef ze al twee veel geprezen platen op haar conto. ‘The Joy’ en ‘Almost Us’ bundelden bezwerende soul met fletserige hiphop en zweverige pop, een combinatie die overduidelijk werd gesmaakt. De nummers kabbelden veelal rond het thema liefde; of de kunst der liefde, zo u wil. Maar in de schaduw van de toenemende polarisering en de steeds groter wordende kloof tussen blank en zwart besloot ze om het over een andere boeg te gooien.
‘Heavn’ valt het best te omschrijven als "licht verdoken en goed gepolijste protestmuziek". Niet de ruwe strijdkreten voor als je op oorlogspad bent, maar eerder de subtiele toespelingen die de gewaarwording van het probleem moeten stimuleren. En dat doen ze. Op een zachte hiphopbeat brengt Woods een voorzichtig pleidooi voor zwarten, voor vrouwen en voor zwarte vrouwen. En het klinkt allemaal zo luchtig en optimistisch.
Neem nu Bubbles. Een hemelse samenzang opent het nummer voor de bescheiden beat invalt. De lyrics belichten hier vooral de onzekerheid en verlegenheid van zwarte vrouwen, maar toch maakt Woods ook een duidelijk statement. "How many different oils we know / to turn our skin from brown to gold?", is een dubbelzinnigheid, die enerzijds verwijst naar schoonheid, maar anderzijds vertelt hoe graag zwarte vrouwen willen ontsnappen aan de ongelijkheid door van huidskleur te wisselen. Stof tot nadenken, toch?
In Vry Blk is Woods directer, maar ze maakt het toch origineel door te goochelen met woorden en woordgroepen. Desondanks is de boodschap erg duidelijk. "You take my brother / I fight back", weerspiegelt de strijdlust die in haar woedt. Ze verzekert dat dit zinloos geweld zeker niet ongestraft mag en kan blijven. Ook Blk Girl Soldier is duidelijk. "They want us in the kitchen / Kill our sons with lynchings", klaagt de zogenaamde white supremacy aan. De rijke blanken willen zwarte slavinnen, die voor hen het huis onderhouden, terwijl net dat systeem ook hun zonen doodt.
Zo kunnen we nog even doorgaan. LSD (over geliefd worden voor wie je bent) en titelsong Heavn (over de vrijheid van haar grootouders voor de slavernij oprukte) weten je nog meer te winnen voor het Black Lives Matter-idee. Ook de andere nummers op het album zijn behoorlijk. De boodschap is er weliswaar minder zwaar - ze gaan over liefde, god of heimwee - maar de slimme arrangementen en vloeiende melodieën weten het steeds boeiend te houden.
Zo zette Jamila Woods een uitstekende debuutplaat neer. Ongelooflijk hoe ze erin slaagt om zware thema’s zo luchtig en toegankelijk te maken. En de timing kon niet beter zijn. Wij zijn fan!