Jeff Green Project - Elder Creek
Festival Music
Het Britse label Festival Music heeft een neus voor talentvolle progressieve songschrijvers. Denken we maar aan Robin Armstrong (alias Cosmograf) en Sean Filkins (ex-Big Big Train), die op deze bladzijden lovende kritieken kregen. Daar voegen we nu de naar Ierland uitgeweken Amerikaan Jeff Green aan toe. ‘Elder Creek’ haalt misschien niet hetzelfde niveau als zijn stalgenoten, maar door het ongewone onderwerp is het een intrigerend concept geworden.
Zijn debuut ‘Jessica’ verscheen in 2009 nog simpelweg onder de naam ‘Jeff Green’, maar in het tekstboekje van ‘Elder Creek’ geeft hij toe zich niet comfortabel te voelen met het begrip "soloalbum". Vandaar de toevoeging "Project", ofschoon zijn band min of meer dezelfde gebleven is. Dus opnieuw een belangrijke rol voor toetsenist Mike Stobbie (ex-Pallas), terwijl ook drummer Pete Riley en gitarist Phil Hilborne weer van de partij zijn.
‘Elder Creek’ onderscheidt zich van de platenberg door de ongewone thematiek. Opgedragen aan zijn dementerende en uiteindelijk gestorven grootmoeder is het deels een biografie, deels een psychologische studie over verlies en menselijke aftakeling. Zo krijgt het Alzheimerthema een klankbord in Gordian Knot, gebaseerd op de bekende klassieke mythe over een onontwarbare knoop die hier oma’s verwarde geest voorstelt.
Ook het openingsnummer Theseus Falls heeft een mythologische inslag. Vereenzelvigt Green zich met Theseus, die Ariadne te lang op het eiland heeft achtergelaten, zoals Green door zijn verhuis naar Ierland van zijn oma in de VS werd gescheiden? Is Ariadne, wiens relatie met Theseus voor de zuivere liefde staat, in Greens verhaal dus zijn grootmoeder? En voelt Green zich schuldig nu zij in zijn afwezigheid overleden is? Probeert hij met deze plaat in het reine te komen?
Het thema van het reizen is uitgewerkt in het twintig minuten lange A Long Time From Now. Deze epische song vertrekt van een voorval in Jeffs jeugd in Californië. Op een ochtend in 1975 zagen zijn oma en hij op tv hoe een jongetje een bootje met een briefje voor de vinder te water liet. Het wordt een metafoor voor het onderhouden van het contact met zijn oma. Green gebruikt het bootje voor een imaginaire reis terug naar haar, een tocht vol herinneringen.
Het is niet de eerste keer dat Green autobiografische elementen in zijn muziek toelaat. ‘Jessica’ verhaalt over het verlies van zijn kind op het einde van de zwangerschap. Waarom ook niet? Van alle kunsten leent de muziek zich nog het best tot het verwerken van het eigen leed.
‘Elder Creek’ is een rijkelijk gelaagd album dat zijn geheimen maar langzaam prijsgeeft. Meerdere interpretaties van de gebruikte mythes blijven open voor de luisteraar. Muzikaal valt vooral het pastorale register op. Niet verwonderlijk: al sinds 1986 is Ierland Greens vaste thuis, en de mandoline is het instrument bij uitstek om het gemis aan zijn grootmoeder te verklanken.