Jeffrey Lewis & Los Bolts - Manhattan
Rough Trade
“Ik wilde een album over Manhattan schrijven omdat iedereen er altijd van uitgaat dat je in Brooklyn woont, als je in een band zit in New York”, zei Jeffrey Lewis in een interview over zijn toepasselijk getitelde, laatste plaat. Maar het is niet het Manhattan, dat u en ik denken te kennen.
En als je het prachtige artwork (ook dit keer weer van de hand van Lewis zelf) van nabij bekijkt, zie je dat er ooit een ander Manhattan was dan dat van de overweldigende torens kantoren en hotels, dat je van foto’s kent. Want weerspiegeld in het metrostel dat in het bijgevoegde boekje zit, zie je een heleboel winkels, eettentjes en andere handelszaken, die je er niet meer zal vinden. En het is dat deel van Manhattan, dat Jeffrey Lewis met zijn nieuwe album onder de aandacht wil brengen.
Qua aanpak is er weinig veranderd. En dat zal ook nooit veranderen. Lewis zal altijd blijven geloven in de antifolksaga en maakt dus ook nu weer folk met een punkattitude met zijn volledig vol getekende, akoestische gitaar zonder zich om iets of iemand druk te maken.
Deze keer noemt hij zijn groep Los Bolts, maar ook dat is weer een deksel dat meerdere pannetjes dekt. Naast vaste drummer Heather Wagner kreeg hij instrumentale hulp van onder meer leden van The Wave Pictures, die een paar songs hielpen inspelen toen hij in Londen was. Het verklaart misschien waarom het album soms anders lijkt te klinken. Want naast de folksound in een song als het uitermate grappige Support Tours, steekt er ook een gruiziger, meer punky geluid de kop op. In Outta Town is dat bijvoorbeeld het geval.
Opener Scowling Crackhead Ian is Jeffrey Lewis, zoals wij hem kennen. Melancholisch mijmerend over de bizarre figuren, die een stad nu eenmaal rijk is, die een stad maken tot wat ze is. Je hoort de stad trouwens leven door het nummer heen. Een perfecte inleiding tot een niet meer bestaand stadsdeel. En er wordt nog meer gemijmerd op de plaat. Het prachtige Back To Manhattan neemt je mee doorheen de herinneringen van de zanger en zou muzikaal best wel eens een verwijzing naar Lou Reeds ‘New York’ kunnen zijn. Het nummer duurt ruim acht minuten, maar verveelt, ondanks de repetitie nooit. De subtiele jazzgitaar, die erdoorheen geweefd is, is wat dat betreft een verrijking.
En hij is de stad duidelijk verknocht. In Outta Town legt hij uit hij hoe het “without you” helemaal fout loopt. Die “you” is misschien gewoon de stad zelf, maar je kan het uiteraard ook gewoon als een liefdesliedje zien.
Waarschijnlijk is deze plaat iets minder consistent dan het meer lieflijke ‘A Turn In The Dream Songs’, maar het blijft een leuk, steeds opnieuw verrassend en aangenaam album, dat zowat alle facetten van Jeffrey Lewis’ unieke kijk op de wereld toont.