Jeffrey Lewis - A Turn In The Dream Songs

Rough Trade

Een ander aspect van Lewis is zijn afwisseling tussen humor en ernst. Luister maar naar de eenzaamheid die van When You’re By Yourself uitgaat en zet daar de maffe hiphopsatire Mosquito Mass Murderer (een min of meer hidden track) naast. Met enkel drums en een vage sax op de achtergrond (als je de vioolmuggen niet meetelt) tovert hij met dat laatste liedje zo een glimlach op je gezicht.

De overvloed aan tekst die op je afkomt doet je in elk geval extra aandachtig luisteren. De beelden die hij oproept, lijken rechtstreeks uit Lewis’ comics te komen en zijn steeds bijzonder herkenbaar en uiterst scherpzinnig. De gekste connecties lijken vanzelfsprekend en houden je attent. Bovendien weet hij zichzelf bijna tot op het sarcastische af te relativeren. Of zoals hij het op het einde van Cult Boyfriend uitdrukt: “This song probably ain’t gonna go very far beyond an open mic / It’s guaranteed two or three people are really going to like it”.

We zouden u kunnen zeggen dat wij het wel hebben voor Time Trades vanwege de ontspannen manier waarop dat lied wordt gebracht, alsof hij tijd genoeg heeft, en So What If I Couldn’t Take It vanwege dat hectische tempo en de schitterende tekst. Maar dat zou opener To Go And Return en het intrigerende, pseudofilosofische Krongu Green Slime onrecht aandoen.

‘A Turn In The Dream Songs’ is een plaat die je als geheel moet beluisteren. Wie zijn teksten graag met de nodige humor heeft (“If I’m really all that awesome, wouldn’t more people think so?” uit Cult Boyfriend), zal in Jeffrey Lewis een (al dan niet nieuwe) held vinden. De krassende stem en specifieke muziek neem je er dan graag bij.