Jelle Van Giel Group - Songs For Everyone
Hevhetia
Sommige muziekgenres zie je minder snel opduiken op onze website. Maar verrast waren we toen we uit het niets het jazzalbum ‘Songs For Everyone’ in onze bus kregen van de Jelle Van Giel Group. Een album bestaande uit acht instrumentale nummers geschreven door drummer Jelle van Giel. Een jongeman die zijn sporen reeds verdiende bij afro beatgroep Shakara United en de skaband Krema.
Het toepasselijke A New Beginning start met een melancholische trage piano maar wordt snel ritmisch opgebouwd door een lustiger tempo en een meer euforisch geluid. Zij die allergisch zijn aan free jazz moeten geen angst hebben: wat we te horen krijgen is een toegankelijk en sterk georkestreerd muziekstuk dat draait rond een vast thema waarbij het zeven koppen tellende combo de kans krijgt om te soleren. Met een absolute vermelding van trompettist Carlo nardozza wiens geluid ons doet denken aan het legendarische jazzalbum 'Kind Of Blue'. Het nummer sluit af op negen minuten maar verveelt geen seconde.
Van Giel heeft een tijdje vertoefd in Zuid-Afrika wat goed te merken is op Cape Good Hope. Etnische percussielijnen en warme blazers brengen het zomergevoel in een vingerknip naar boven en doen ons al uitkijken om deze groep live aan het werk te zien op een of ander jazzfestival.
Een gevoelige snaar wordt geraakt met What About It, waar de gitaarmelodie en techniek van Tim Finoulst echos vertoont van het magische spel van gitaarvirtuoos Pat Metheny. Een dwarrelende ballade waar Van Giel zeker niet moet onderdoen voor de betere jazzomponisten (zie ook de dankvermelding van Jef Neve in het boekje die het songvakmanshap Van Giel in de verf zet).
Opzwepende ritmes en een stuk heviger gaat het eraan toe met Coast To Coast. Hier mag de drummer voor een keer voluit gaan en komt zijn jarenlang studiewerk op zijn best naar voren. Ritmes die niet snel worden nagebootst door eender welke drummer. Jazz for advanced players en listeners. Tiffany’s Dodo zit in hetzelfde vaarwater maar flirt met Afrikaanse klanken.
Ideaal om na een lange afstompende werkdag op te zetten is het mellow Aturyah. Een whisky met een sigaar en een goede sofa en je waant je in een donkere jazzbar. Mocht je nog niet goed uitgerust zijn, Van Giel en zijn kompanen zetten hierna nog eens relax in met the Truth waar de gitaarmelodieën nog eens mooi de kop opsteken.
Van Giel heeft een erg goed debuutalbum gemaakt dat voor geen seconde verveelt en op bepaalde momenten ook de niet -jazz luisteraar zal weten te bekoren. De composities zijn weldoordacht en toch nooit vergezocht en getuigen van inzicht en vakmanschap. Het cliché dat drummers geen songs kunnen schrijven wordt hierbij nog eens ontkracht.