John Lees' Barclay James Harvest - North
Esoteric Antenna
Wegens artistieke meningsverschillen viel het Britse symfonische instituut Barclay James Harvest in 1998 uit elkaar. Zowel bassist Les Holroyd als zanger-gitarist John Lees schoven zich naar voren als erfgenaam, waarbij deze laatste de meest duurzame blijkt. ‘North’ is een groepsplaat in de beste BJH-traditie.
Vanaf opener If You Were Here Now is het duidelijk dat deze band aansluiting zoekt bij het klassieke werk uit de jaren zeventig. Dat betekent dus statige progrock waarin de nadruk ligt op niet al te complexe songstructuren en aantrekkelijke melodieën.
De link met de geschiedenis is ook tekstueel aan de orde in Ancient Waves, waarin de huidige beleidsmakers op de hak genomen worden omdat ze potdoof blijven voor de historische lessen die ze zouden moeten trekken: "Some talk of history, then history they deny / They fear destruction then seek to destroy / And all the while those voices cry out in vain / Why doesn’t anyone hear?"
Bitterzoete humor uit de oude Canterbury-doos krijgen we geserveerd met In Wonderland, een actuele pastiche op het beroemde sprookje van Lewis Carroll. Alice is hier een adept van de nieuwe sociale media, maar haar leven hangt van illusies aan elkaar. Zij is de "Unliked i-slave / No app can save / Hooked on 3G / She’ll crash and burn / Just wait and see".
In de aan Woolly Wolstenholme opgedragen ballad On Leave horen we eindelijk de mellotron afgewisseld met het vertrouwde hammondgeluid. Met statige traagheid bloeit het nummer open als een ontluikende bloem, met als orgelpunt het instrumentale sluitstuk waarin met name gitarist Lees en toetsenist Jez Smith zich lekker laten gaan.
Het hammondorgel heeft ook een prominente rol in het bluesnummer The Real Deal, maar het refrein valt te veel in herhaling om te beklijven. Iets wat het folky Unreservedly Yours wel lukt, dankzij de authentiek melancholische sfeer.
On Top Of The World gooit het muzikaal over een compleet andere boeg. Geen conventioneel rockinstrumentarium hier, maar een dubbele cornetbezetting (waaronder Lees’ zoon), euphonium en trombone. Engelser kan een hymne niet klinken. Lees wordt er persoonlijk en nostalgisch bij: "Life was good, life was grand / Played third cornet with the band / We were brothers, we were sound / Friendships born and raised deep beneath the ground". De mijmering over het mijnwerkersbestaan in Noord-Engeland wijst al vooruit naar het titelnummer.
De in sepia gedrenkte foto’s en het beschrijvende proza brengen hulde aan dit North: "Grey skies, bleak moors / Rain falls, snow blows / Piggy in the middle when the old man snores / that’s North". Je hoort hoeveel liefde er in deze track gegaan is, en de klasse van de band maakt er een instantklassieker van. Het orkestrale The End Of The Day is er als een poëtische coda toepasselijk aan geplakt.
Het bandlogo van BJH prijkt terecht op deze eerlijke plaat, die opgedragen werd aan de naar de eeuwige jachtvelden vertrokken ex-bandleden Wolstenholme en Mel Pritchard. Wie weet blijkt ‘North’ later het muzikale testament van John Lees. Maar in dat geval valt hier nog genoeg te genieten van zijn fijnzinnige gitaarspel. Als zanger heeft Lees zijn beperkingen, maar dat wordt ruimschoots gecompenseerd door de harmonische samenzang met de rest van de band.
Het album verschijnt als CD, 2-CD (Deluxe Edition) en LP (Vinyl Edition).