John Mayer - Paradise Valley

Columbia

Hij ziet er nog lekker stoer uit op de achterflap van het cd-boekje met zijn denim jasje, zijn donkere zonnebril en zijn perfect getrimde stoppelbaard-van-twee-dagen. Afgaande op dit album is John Mayer nochtans een zachtgekookt eitje geworden. Weliswaar eentje dat de perfecte soundtrack bij de voorbije zomer schreef.

‘Paradise Valley’ doopte hij deze plaat vol zomerse Americana, maar dat was voor zijn huwelijksaanzoek afgewezen werd door Katy Perry. Nu ja, de vlag dekt de lading. Alleen zal het, nu zijn hart gebroken is, moeilijk worden deze zorgeloze songs live te gaan spelen.

Nog pijnlijker is dat Perry meezingt en -kirt op Who You Love, een soort van wederzijdse blue-eyed-soul liefdesverklaring, die gelukkig ver weg blijft van Perry’s solowerk en  warm ingekleurd wordt door blazers.

“A little bit of summer’s what the whole year’s all about”, klinkt het in opener en single Wildfire en dat is natuurlijk een waarheid als een koe op de prairie. Het is ook de rode draad door dit album, al staan er ook meer ingetogen bluesy nummertjes op zoals Dear Marie – over een jeugdliefje – en Waiting On The Day waarin hij zich afvraagt of zijn geliefde wel tot het einde van hem zal houden. Ondertussen kennen we daar het antwoord op.

Die andere single, Paper Doll kabbelt ook rustig door je speakers. Dit liefdeslied mag er best wezen met zijn originele tekst en bluesy gitaarklanken. En ook het uptempo bluesrockertje Call Me The Breeze ­  – cover van J J Cale –en de pianoballad I Will Be Found (Lost At Sea) behoren tot de betere momenten van de plaat.

Bizar is het feit dat er nog een nummer op de plaat staan met dezelfde titel als de single/ opener Wildfire. Het tweede Wildfire is een amper anderhalve minuut durende samenwerking met Frank Ocean, die niet eens afgewerkt lijkt en plots overgaat in het door pedalsteel aangedreven countrydeuntje You’re No One Till Someone Lets You Down.

Aan het eind van het album mag het kampvuur aan en Mayer tokkelt rustig in Badge And Gun en On The Way Home. Hiermee lijkt hij nog eens te willen onderstrepen dat zijn wilde haren achter hem liggen.

‘Paradise Valley’ is het logische vervolg op ‘Born & Raised’ van vorig jaar. Het is net als de vorige het soort plaatje waar je heerlijk rustig van wordt en dat uren op de achtergrond kan spelen zonder dat het enerveert. Om nog eens van de zomer te genieten in het najaar!