Johnny Berlin - Hyber Nation

Pias Records

Johnny Berlin wist vier jaar geleden enkele Afrekeninghitjes te scoren en in het voorprogramma van The Kooks te schitteren. Maar bovenal: Mike Shinoda van Linkin Park verklaarde zich fan. Qua buzz kon dat tellen voor een bandje uit Sint-Truiden, maar op buzz alleen overleef je niet lang in deze dagen van muzikale overvloed. Tijd voor de band om uit hun winterslaap te ontwaken en een nieuw album te maken.

Paul en Laurens Renner, de twee bezielers van de band, noemden hun groep naar hun Duitse voorvader Johannes Renner. Die wist in het begin van de twintigste eeuw aan de economische crisis te ontsnappen door enkele huizen van plezier te starten. Met hun band willen de broers Renner een kleine honderd jaar later vooral ontsnappen aan de sleur van de stadsrand.

Een eerste single van het album heeft de Canadese ontwerper van computerspellen, Sid Meier, als onderwerp. De single kwam bijna een jaar geleden uit, maar slaagde er niet in om veel brokken te maken. Compleet onbegrijpelijk eigenlijk, want het is een onweerstaanbaar nummer dat blijkbaar gewoon op een verkeerd moment uitkwam.

Misschien moet A Neve  het pad effenen. Het nummer werd reeds opgepikt door Studio Brussel, al is het nog niet officieel gepromoveerd tot single.

Met Living Again  hebben we de derde, potentiële single bij de lurven. Dit is meer een rockgetinte track, waar vooral het refrein in het oor springt en Tom S. Downing zich mag uitleven. Dat is wel vaker het geval, al zit er in de meeste songs een evenwicht tussen synths en gitaren. Een beetje zoals bij Mintzkov eigenlijk, al doet Johnny Berlin door de manier van zingen ook wel eens aan Intergalactic Lovers denken.

Het Japans aandoende, lekker bekkende Wasjuwami blijkt een verbastering van “What Do You Want Me” en er wordt nog wel meer met taal gespeeld. De teksten zijn moeilijk te ontcijferen en zijn voor ruime interpretatie vatbaar. Neem nu de albumtitel. Hibernation betekent winterslaap, maar is ook een computerterm. Door het te schrijven als ‘Hyber Nation’  kom je in een andere dimensie terecht.

Johnny Berlin heeft een moeilijke tweede gebaard en het is een apart geval geworden. Je kan er van genieten als het zoveelste indierockplaatje, maar als je de diepere lagen wil doorgronden, ben je er lekker lang zoet mee.