Jonas Winterland - Berichten Uit De Schemerzone
Evil Penguin Records
Jonas Winterland komt van ver.
Tussen de introverte laatbloeier die ‘Mensen Zijn Gemaakt Van Dun Papier’ schreef op een Leuvense flat en de zevendertigjarige vader van een zoontje van drie, die nu zijn vierde album uitbrengt tegelijk met een boek, zitten acht jaar ervaring, maar toch veranderde er weinig. En zo is het goed.
Ergens schrijft hij het zelf in het boek bij deze plaat: “Ik zal toch altijd hetzelfde proberen: iets universeels vertellen door middel van iets kleins. Vernieuwing is ongetwijfeld heel belangrijk, als je ontwerper van windmolens bent. Maar voor filmmakers? Schrijvers? Songwriters? Ach.”
Na het meermaals beluisteren van de acht liedjes op ‘Berichten Uit De Schemerzone’ kunnen we hem alleen maar bijtreden. Er gebeurt niets wereldschokkend nieuws op deze plaat, maar wat er te horen is, leidt wel tot verwondering. Zoals die van zijn zoontje, die een mooie kiezel vindt op de oprit van huize Winterland en daar met grote ogen naar kijkt, terwijl papa zich eigenlijk moet haasten.
En eigenlijk weet papa wel dat het nodig is om te durven treuzelen, om verwonderd te blijven. Uit het met zwierige strijkers gezegende Treuzelaars blijkt dat hij weet dat hij moet durven vertragen om het mooie te zien. Hij beschrijft zichzelf ook als professionele aarzelaar. Hij wil ergens soms wel minder onzeker zijn, maar nooit van ganser harte, omdat creëren hetzelfde is als durven wankelen: “Als je de onzekerheid wegneemt, dan ook de creativiteit.”
Plaats Onder De Zon, de single met Chantal Acda en het “poppy” Laura hingen verrassend en ogenschijnlijk een schijn van vrolijkheid op, maar de fans moeten niet wanhopen. Jonas Winterland is nog altijd die woord- en klankkunstenaar die doet halt houden en doet nadenken, maar die ook troost biedt aan “de rare kwieten”, de gekwetsten, de struikelaars op het levenspad… met andere woorden, aan ieder van ons op een bepaald ogenblik wel eens.
De titel van het vierde album alleen al bewijst dat Winterland ook af en toe in de mist zit. Overal Mist is dan ook het sleutelnummer van het album. Hij besliste na de vorige plaat een jaar niet op te treden, maar daar snapt hij nu zelf niets meer van. Hij noemt die tijd dan ook "de Schemerzone", maar in de erg persoonlijke teksten die hij toen schreef, biedt hij de luisteraar ook troost. “Soms kan het waaien en komt daarna alles weer terecht,” klinkt dat in Soms Kan Het Waaien.
Opvallend zijn ook de mooie arrangementen, die Stef Lenaerts maakte voor de liedjes van Jonas Winterland, en de manier waarop drummer Laurens Billiet, contrabassist Quinten De Vlaeminck, Nicolas Delépine (synths), de strijkers Harm Garreyn, Patricia Vanneste, Marijn Thissen en Vanessa Salamon, pianist Alano Gruarin, bassist en programmeur Stef Lenaerts en gitarist Tom Lodewyckx, ze uitvoerden, is erg smaakvol en teder.
Jonas Winterland is meer dan ooit tevoren een open boek op ‘Berichten Uit De Schemerzone’, eentje waarin het heerlijk langzaam bladeren is om elke zin en elke noot ten volle te savoureren.