Jori Hulkkonen - Negative Time

My Favorite Robot

Als er één producer is die er keer op keer in slaagt je onder te dompelen in de magische wereld van elektronica, dan is het Jori Hulkkonen wel. Ook op het achtste album dat hij onder zijn eigen naam uitbrengt - de man lijkt wel schizofreen als je het aantal aliassen bekijkt waaronder hij werkt - schept hij heel eigen, unieke klanken en atmosferen. Een naar trouwe gewoonte beklijvend album.

Na het geweldig meeslepende ‘Errare Machinale Est’ richtte Hulkkonen zich weer meer op de dansvloer met het op Tiga’s Turbolabel uitgekomen ‘Man From Earth’. Die twee kennen elkaar nog van hun Tiga & Zyntherius-avontuurtje. Het verwonderde dan ook niet dat de beats iets grover uitvielen op dat laatste album. ‘Negative Time’ haalt wat dat betreft weer wat gas terug, maar ook niet al te veel.

Hij pocht vooral weer graag met alle klanken die hij uit zijn vintage synths kan knijpen. Zonder problemen bubbelt zo de jarenzeventigromantiek van mannen experimenterend met allerhande apparatuur weer helemaal naar boven. Hulkkonen is een hardwareman en geen geen laptop dude. Daarom klinken technonummers als Spatial Needs en Bass Is A Many Splendored Thing nog zo bevreemdend en buitenaards als in de jaren tachtig.

Ook voorziet hij weer een aantal nummers van mooie en dromerige vocalen. Liquid Hologram, waarop hijzelf zingt als JiiHoo (weer een alias!), krijgt daardoor een popjasje dat wat doet denken aan Junior Boys. Step Aside en Do It, met Olga Kouklaki die eerder ook met Avril en Poni Hoax samenwerkte, krijgen meteen ook extra diepte. Het zijn onweerstaanbare nummers.

Het moet gezegd worden dat de vocale nummers van Jori bij ons altijd extra aantrekkingskracht genereren. Hij typecast zijn stemmen niet alleen heel goed, hij weet ze ook nog eens zwoel en sexy te laten klinken. Net zoals de rest van zijn sound. Jori Hulkkonen is de man die elektronische muziek telkens weer tastbaar en speciaal maakt. Zeiden we al dat we fan zijn?