Joseph Arthur - The Graduation Ceremony
Lonely Astronauts
Dat singer-songwriter, multi-instrumentalist, poëet, schilder én wereldverbeteraar Joseph Arthur doorgaans briljante songs aflevert, die niet onderdoen voor die van Jef Buckley en Nick Drake, dat wisten we al. Met ‘The Graduation Ceremony’ toont hij dat hij veel meer kan dan al zingend zijn duivels bezweren. Hij slaagt er in een coherente, gelaagde, subtiele plaat te maken die bij elke beluistering meer onder de huid kruipt.
Na de melancholische opener Out On A Limb galoppeert Arthur verder richting hart in Horses , waarbij hij moeiteloos switcht tussen een zoetzeme bluesstem en zijn indringende falset. Dat doet hij nog eens over in het schitterende Someone To love: "I came to live in your shelter/cause there is never a day when I’m not afraid/You said I had to become a dancer/ and started shooting at my feet."
In het meest indringende nummers van de plaat This Is Still My World, zingt Arthur zijn broeders borderliners-schizophrenics toe: "Leave a trail of your genius/and God's will be done/see if you can see through this/I'm not the only one/ This is still my world/ I won’t run away anymore’’.
Vier nummers ver, en we hebben al een meesterwerk. Arthur mag wat ons betreft op de rest van de plaat al eens een steek laten vallen. Dat doet hij echter niet.De prachtige ballads Call, over een vergane vriendschap en Love Never Asks You To Lie, over een verloren liefde krassen nog iets dieper, vooral wanneer het vocaal huwelijk tussen Liz Phair en Arthur zich voltrekt. Trop kan echter te veel zijn, dat beseft Joseph Arthur ook. Met het popachtige Midwest, het hoopvolle Over The Sun en het met prachtige strijkers versierde Gypsy Faded zorgt hij voor een paar lichtere noten.
Beter dan Michael Stipe kunnen wij het niet zeggen: “Jo is one of those rare writer-performers where you get the sense, whatever you believe, that something greater is being channeled through his music and voice…It touches something very deep and universal.”
Als u zich na het lezen van dit artikel naar de platenwinkel haast, kijk dan meteen eens of u in de koopjesbak ook niet één van zijn vroegere meesterwerkjes, zoals ‘Nuclear Daydream’ (2007) of Our ‘Shadows Will Remain’ (2005) kan vinden.
15 juni 2011
Else Van Doorslaer
