k-os - Yes!

Crown Loyalist Recordings / Rough Trade

Op de hoes van ‘Yes!’ zie je Kevin Brereton een muur rood schilderen. Eigenaardig, we zouden denken dat hij een volledig kleurenpallet tegen de muur kwakt. Want k-os mag dan in de categorie “hiphop” ondergedeeld worden, er zwemmen meer genres rond in zijn muziek dan vissen in de Noordzee. En ook op het vierde album ‘Yes!’ slaagt hij erin om een halve popencyclopedie door de mengtafel te sleuren.

In één nummer hoor je op die manier drie verschillende werelden opduiken. In Eye Know Something worden we bijvoorbeeld verrast met reggae, dub, drum-‘n-bass en trancy r&b-synthjes die we zouden toeschrijven aan Nelly Furtado. Yeps, dit is opzwepende shit die richting kuduro begint te neigen!

Ook Astronaut is er eentje waarvoor je je meest spastische danspassen maar beter even op voorhand inoefent. Elektronica hapert ritmisch heen en weer, terwijl strijkers sierlijke buigingen maken en vocalen fijntjes verkapt worden.

We worden meer dan goed gezind, bijna euforisch, van I Wish I Knew Natalie Portman. Denk aan The Roots in een bluesy mood, met een vat wijwater in hun handen om je muzikaal te kunnen zegenen. De bassen zakken diep door, tot ze net in de zakken van onze vrienden hiphoppers passen, en verfijnde audio-effectjes voegen extra funk toe.  

4 3 2 1 last mooie stukjes nu-soul in tussen de beats en de rhymes, en de contrabas laat zich opvallen door een sexy rokje aan te trekken, waardoor die al snel gezelschap krijgt van een paar viooltjes, scratches en een engelenstem die onze brilglazen laat springen.

De opbouw van het nummer verloopt in geniepige, onopvallende laagjes en we liegen niet als we zeggen dat we onszelf  na afloop van dit nummer betrapten op tafel met de armen in de lucht, luidkeels meezingend. En dan hebben we het nog niet over een nummer als Burning Bridges, dat er voor zorgde dat onze buren ons een week lang heel argwanend aankeken.

Hier en daar verliest k-os even de draad, en dan vooral in het tweede deel van het album. Nummers als FUN! en The Avenue lijken maar verdorde bloempjes in de anders prachtige ruiker. En ook WhipC.R.E.A.M. zal niet meteen herinnerd worden als ‘s mans hoogtepunt.

Gelukkig zijn dit maar uitzonderingen en helt de weegschaal nog steeds over naar de positieve zijde. ‘Yes!’ is een zeer kleurrijk en gelaagd schijfje waarop best wel wat benenwerk aan te pas kan komen. k-os waakt over diversiteit en toegankelijkheid, zonder de boel ooit kaal te scheren. Maar goed ook, want van ons mag het best wat schuren.