Kadebostany - Pop Collection
V2
Nog nooit gehoord van de republiek Kadebostany? Of er veel te zien en te beleven valt betwijfelen we. Maar zijn onderdanen maken er wel explosieve popmuziek. Gehuld in de nationale klederdracht verspreiden ze het lokale geluid, een vreemde mengeling van Balkan, divapop en zwaar elektronisch geschut, wereldwijd ten berde. Het mag dan lijken op een halve grap, slimme popmuziek is het wel.

Verwarring zaaien is soms een goede strategie. Denk aan Die Antwoord. Iedereen moet drie keer de video bekijken om uit te kunnen zoeken of het echt is wat hij of zij zonet zag. We hebben het gevoel dat Kadebostany dezelfde formule probeert te gebruiken. Voor ons geen probleem, zolang de muziek er niet onder lijdt. En dat is, vooral in het tweede deel van ‘Pop Collection’, wel degelijk het geval.
Verwarring zaaien doet ook de opener van het album, meteen ook de eerste single. Walking With A Ghost neemt een aanloop met klassieke piano, om vervolgens treurende blazers en groteske drums erbij te lappen. Amina’s stem gaat heen en weer tussen soul, jazz en rap. Ze kent de knepen van het vak. Wedden dat u toch even omkijkt om te zien wat er zonet voorbij kwam waaien?
Invisible Man pikt goed in op zijn voorganger. Meteen een porrende elektrobeat die de hele handel in beweging zet. Misschien is deze volgorde ook meteen een goede opeenvolging voor de live-act? Op zich is dit geen heel origineel nummer. Een heel catchy refrein en blazers zorgen voor extra welgekomen vertier, maar de basis lijkt op wat we doorgaans twintig keer per dag horen passeren op de radio. En hetzelfde geldt voor Jolan.
Of Kadebostany ooit wil wedijveren met Adele, Lykke Li of Jessie Ware weten we niet, maar Castle In The Snow en Bugs & Flowers zouden we dan wel inzetten als kanonnenvlees. Ook hier neuriën we - zingen durven we het niet noemen - meteen alle refreintjes mee. Met plezier trouwens.
Maar dan loopt het fout. Hey! tapt uit de typische balkanclichés en die worden nadien nog danig uitgemolken. Misschien wordt u er vrolijk van? Wij alleszins niet. De stijl wordt te vaak gemakkelijkheidshalve gebruikt om van een parochiezaal een jetsetlocatie te maken. In K-Airlane komt zelfs Miss Platnum in ons op. Niemand die daar nog van wakker ligt. Uiteindelijk wordt ook The Eagle nog eens in de balkanbeats gedopt.
Kadebostany maakt goede popmuziek. De titel dekt dus de lading. Alleen zal ook hun act overtuigend genoeg moeten zijn om dit overeind te houden.