Kapitan Korsakov - Stuff & Such
KKK Records
Rock in de jaren negentig: soms met verscheurende gitaarbranie, soms ingetogen en vaak schizofreen tussenin. Nu heeft een Gents trio van jonge honden een sonische tijdsmachine gebouwd waarmee we terug kunnen naar dat verleden. Kapitan Korsakov brengt op 'Stuff & Such' met een vette knipoog een geslaagde ode aan de nineties.
Snelle opener Quicksand Surfer heeft met zijn industriële synth, monotone beat en punky zang nog samen in de scouts gezeten met Nine Inch Nails. Afstandelijk en tegelijk barstend van levenskracht.
Van Cancer je vooruitgeschoven single maken getuigt van lef. Het lijkt bijna een persiflage op de zacht-luid-zacht-dynamiek van Pixies en Nirvana. Niet onze favoriete song op 'Stuff & Such', maar binnen de context van de plaat klopt het wel: pretentie- en complexloos rocken.
Smile And Stay Friends communiceert ook heel rechtstreeks, maar het is een eerste rustpunt op de plaat. Een akoestische gitaar en een piano spelen een walsje en laten een andere kant van Kapitan Korsakov horen. Wanneer de onschuldige stem van Pieter-Paul Devos inzet, spookt Sparklehorse één seconde door ons hoofd. Niet langer, maar het is toch een charmant deuntje, waardoor we ons afvragen of er zoveel jaren later niet te meewarig wordt gedaan over het hele 'unplugged'-idee. Alsof er tegenwoordig alleen maar luide bands zijn aan de ene kant en singer-songwriters aan de andere kant.
En we gooien er nog een nineties woord tegenaan: crossover. Op 'Stuff & Such' horen we een stuk of drie tracks voorbijkomen die duidelijk nog vastzitten in één of andere demofase. Waarschijnlijk is dat de kleine prijs is die we moeten betalen voor dit spontane feestje. Een banjotokkel tegen de achtergrond van een overstuurd gitaarakkoord heeft Beckiaanse gevolgen op Lest My Water Break. Het refrein is tegelijk stadionanthem en understatement. Wanneer de hilarische lyric 'The grass is always greener / after suicide' voorbijkomt, zijn we helemaal verkocht.
Piss Where You Please klinkt alsof Alan Muller en Pascal Deweze (aka de Vlaamse Lennon & McCartney) na het eten nog even een wandelingetje maken langs een welbekende Shady Lane. De lichtvoetige mandoline die de melodie ondersteunt, maakt het nummer tot een potentiële lentehit.
De slepende bas op In The Shade Of The Sun klinkt opnieuw très grunge, maar zoals elders op het album doet Kapitan Korsakov zijn eigen ding met invloeden uit de oude doos. Zo komt een tsunami geheel onverwacht alles opnieuw wegspoelen.
'Stuff & Such' is wel degelijk een plaat met stevige songs uit 2012 en geen slappe retroplaat. “Standing on the shoulders of giants”, om het met Isaac Newton te zeggen. Kapitan Korsakov heeft met dit album op een geslaagde manier koers gezet richting melodie zonder daarbij de piratenstreken van het debuut ‘Well Hunger’ (2009) af te leren.
Van Cancer je vooruitgeschoven single maken getuigt van lef. Het lijkt bijna een persiflage op de zacht-luid-zacht-dynamiek van Pixies en Nirvana. Niet onze favoriete song op 'Stuff & Such', maar binnen de context van de plaat klopt het wel: pretentie- en complexloos rocken.
Smile And Stay Friends communiceert ook heel rechtstreeks, maar het is een eerste rustpunt op de plaat. Een akoestische gitaar en een piano spelen een walsje en laten een andere kant van Kapitan Korsakov horen. Wanneer de onschuldige stem van Pieter-Paul Devos inzet, spookt Sparklehorse één seconde door ons hoofd. Niet langer, maar het is toch een charmant deuntje, waardoor we ons afvragen of er zoveel jaren later niet te meewarig wordt gedaan over het hele 'unplugged'-idee. Alsof er tegenwoordig alleen maar luide bands zijn aan de ene kant en singer-songwriters aan de andere kant.
En we gooien er nog een nineties woord tegenaan: crossover. Op 'Stuff & Such' horen we een stuk of drie tracks voorbijkomen die duidelijk nog vastzitten in één of andere demofase. Waarschijnlijk is dat de kleine prijs is die we moeten betalen voor dit spontane feestje. Een banjotokkel tegen de achtergrond van een overstuurd gitaarakkoord heeft Beckiaanse gevolgen op Lest My Water Break. Het refrein is tegelijk stadionanthem en understatement. Wanneer de hilarische lyric 'The grass is always greener / after suicide' voorbijkomt, zijn we helemaal verkocht.
Piss Where You Please klinkt alsof Alan Muller en Pascal Deweze (aka de Vlaamse Lennon & McCartney) na het eten nog even een wandelingetje maken langs een welbekende Shady Lane. De lichtvoetige mandoline die de melodie ondersteunt, maakt het nummer tot een potentiële lentehit.
De slepende bas op In The Shade Of The Sun klinkt opnieuw très grunge, maar zoals elders op het album doet Kapitan Korsakov zijn eigen ding met invloeden uit de oude doos. Zo komt een tsunami geheel onverwacht alles opnieuw wegspoelen.
'Stuff & Such' is wel degelijk een plaat met stevige songs uit 2012 en geen slappe retroplaat. “Standing on the shoulders of giants”, om het met Isaac Newton te zeggen. Kapitan Korsakov heeft met dit album op een geslaagde manier koers gezet richting melodie zonder daarbij de piratenstreken van het debuut ‘Well Hunger’ (2009) af te leren.
27 januari 2012