Keston Cobblers' Club - Keston Cobblers' Club

Glitterhouse Records

Keston Cobblers Club heeft een nieuwe cd uit, de tweede nog maar en het is een schot in de roos. Wie van ‘Wildfire’ niet warm wordt, moet naar de dokter.

Men kan Keston Cobblers Club (KCC) – een groepje gebouwd rond Matthew en Julia Lowe – vinden in de wilde wouden waar Mumford & Sons af en toe jagen of langs de rustige vijvers waarin Fleet Foxes wel eens een lijntje plegen te werpen. Voeg daarbij de avontuurlijkheid van The Avett Brothers en je weet wat je te wachten staat. KKC brengt zijn muziek bovendien met een aanstekelijkheid en een overtuiging die ons nu al doet uitzien naar hun concerten.

Enkele simpele pianoklanken openen het feest. Driftige drums komen al gauw aangerold en daarboven wordt een breed kleed van heerlijke samenzang uitgerold. Interesting, zegt ons ingebouwd rock-'n-rollalarm dan. Amper is dit besef doorgedrongen of daar stormt Win Again binnen en nadien, al even krachtig, Won’t Look Back met een blazersoutro

Even wordt er wat gas teruggenomen in Contrails maar dan gaat het weer volop vooruit in Wildfire. Deze titelsong – hitgevoelig volgens onze bescheiden, niet zo commerciële mening – is gewoon onweerstaanbaar.

Ondertussen knippen we met de vingers, stampen we met de voeten, schudden we het hoofd op het ritme. Alles wat op onze gezegende leeftijd nog min of meer los zit, beweegt op de kwieke tempo’s van deze sublieme en zonder meer vrolijke folkplaat. Once Had klikt haast als een modern kampvuurliedje en Of Alarms zal op festivals gegarandeerd dansende en deinende folkies opleveren.

De ballads op ‘Wildfire’ lijken van minder allooi. Het trage Half Full schakelt even over halfweg trouwens al over op uptempo.

Na al dat stomende geweld eindigt de plaat rustig, naar KCC’s normen tenminste. Sober en The Mad besluiten op klaterend gitaargetokkel deze echt knappe plaat. Een pure ontdekking!