Kid Fear - The Carnival

Levin Records

Er waait een frisse wind vanuit het eens zo dode Leuvense hartland. Daar waar ooit tristesse en zielenpijn hoogtij vierden, zond de heer ons Kid Fear om de boel wat op te vrolijken. Alle begin is moeilijk, maar lang niet alle begin is zo mooi als 'The Carnival'.

Meer dan zijn bekendere stadsgenoten Jonathan Vandenbroeck (Milow) en Tom Helsen kent Lieven Bulckens de échte betekenis van het woord variatie. Helemaal heeft hij dat begrip dan misschien nog niet helemaal onder de knie, dat vergeven we hem graag.

Dat de man over een uitzonderlijk aangename zangstem beschikt, valt moeilijk te ontkennen. Ze is heel toegankelijk en klinkt zelfs een beetje als "the voice next door". Het is een geluid waar je warmte en vertrouwen uit kan putten.

Kid Fear heeft hart en ziel in zijn plaat gelegd, dat druipt er vanaf. Het iets tragere werk, de poppy ballads. Bulckens levert puike prestaties op elk vlak. Soms schiet het kampvuurgehalte alarmerend de hoogte in, maar ook dat moet af en toe kunnen.

Een sobere setting en verschillende on-the-spotopnames zoals Hopes en het titelnummer dragen bij tot die vertrouwelijke, vriendelijke sfeer die The Carnival onmiskenbaar uitstraalt. De mondharmonica en andere frivoliteiten zijn aanwezig, maar niet te opdringerig op de voorgrond gezet zodat het album talloze luisterbeurten feilloos doorstaat. Er is ademruimte voor  melodie en instrumenten. Bulckens heeft zijn plaat evenwichtig opgebouwd want - zoals hij zelf stelt - "Combinations don’t run dry". Je moet ze alleen maar vinden.

Wave Goodbye is zeer mooi georchestreerd en wordt ondersteund door een smetteloos pianoriedeltje. Klasse. The Same Way Twice wordt ingezet met een strategisch geplaatste  gitaar en een "per ongeluk" vergeten kuchje. Maar de suikerzoete stem van Kid Fear doet ons initieel sarcasme algauw wegsmelten. Ook dit is een oerdegelijke song, ontdaan van alle storende franjes. Wasteland kreeg een seventies countryjasje, waardoor het ritme van de plaat wat wordt gebroken.

We noteren geen extreme pieken of dalen. 'The Carnival' is een aangename verrassing en een hoogst amusant plaatje. Bulckens heeft zich niet de moeite getroost om de algemene gangbare grenzen wat verder af te tasten. Het resultaat is daarmee recht evenredig. Elke track opnieuw krijg je voorgeschoteld wat in de logische lijn van verwachtigen ligt, en toch ook weer niet.

Hier gepresenteerd op een bedje van altfolk, daar gekleed in een countryjasje, even verder dan weer overgoten met een klassiek singersongwritersausje. Het staat allemaal op het menu. Soms laat de ober al eens op zich wachten of is er een amuse-gueule die u wat minder bevalt. Maar dat mag de pret niet bederven. Kid Fear serveert u elf gangen om duimen en vingers bij af te likken.