Kiki Pau - Pines

Eigen beheer

Het aantal zelfdodingen in Finland ligt schrikbarend hoog. De helft van het jaar is het daar dan ook pikkedonker. Je zou van minder kierewiet worden. De enige uitweg uit de gekte is muziek, tenminste toch voor de jongens van Kiki Pau. Hoewel… van hun derde album is toch wel een gezonde hoek af.

Pines



Kiki Pau bestaat uit vier jonge gasten: Hendrik Domingo (zang en gitaar), Aleksi Gustafsson (bas), Pauli Saarikivi (gitaar) en Olli Juvonen (drums). Het kwartet deelt een voorliefde voor psychedelische folkrock, is al bezig sinds 2008 en verrijkt de nummers op dit derde album met tal van andere instrumenten en samples.

‘Pines’ bevat slechts vier tracks, maar alles samen duren die toch drieënveertig minuten. Het mag duidelijk zijn: dit is een experimenteel plaatje. Niet getreurd echter: je broek scheuren kan je niet aan deze uitgave, want je mag betalen wat je wil als je ze downloadt van Bandcamp of Soundcloud

De nummers zelf dan: Tomte Mars opent heel behoedzaam met de IJslandse wind die windklokken kietelt en een muziekdoosje dat begint te spelen. Gitaar en bas brengen je in trance door  minutenlang dezelfde noten te herhalen. Hendrik Domingo zingt: “Bubbles burst like fireworks / … I wanna lay on the grass a while / I wanna stay here and stare at the sky for a while…” Hij verwacht elk moment bezoek uit de ruimte.

 In Astronauttija gaat hij zelf de ruimte in. Het is de meest catchy en toegankelijke song op de plaat. Tenminste voor een deel, want deze track duurt meer dan elf minuten en mondt uit in een scheurende psychedelische rocksong. 

Pines brengt terug rust en is het opwarmertje voor het magistrale slotstuk Pines II: Makumata. Dat golft meer dan een kwartier van psychrock naar middeleeuwse folk en terug.

De nummers op ‘Pines’ golven zoals het Aurora Borealis en betoveren door hun diverse klankkleuren, maar je moet er wel in willen meegaan. Enkel voor wie houdt van experiment, dus.

Voor wie er niet genoeg van kan krijgen, is er op Soundcloud nog een improvisatiestuk te vinden dat tijdens dezelfde sessies werd opgenomen. Luola heet die track en hij ligt volledig in de lijn van de andere nummers.

23 juni 2012
Marc Alenus