Kisses - The Heart of the Nightlife

This Is Music ltd

Zanger Jesse Kivel schoof zijn indie popband Princeton eventjes aan de kant om samen met zijn liefje Zinzi Edmundson Kisses te gaan vormen. Het eerste resultaat is ‘The Heart of the Nightlife’: radiovriendelijke, dansbare pop met een nostalgische toets in de lijn van de disco uit de jaren zeventig.

The Heart of the Nightlife



Het is geen geheim dat bands uit Los Angeles vaak moeite hebben - of geen moeite doen - om hun roots te verbergen. Zonovergoten en levenslustig bezingen ze dikwijls niet meer dan hun surfplank en al wat daar min of meer bij komt kijken. In het geval van Kisses roept de loungy sound van de frisse liedjes de sfeer op van prettige avonden in prettige clubs met prettige meisjes.

Toch kan je deze plaat niet zomaar afschieten als een foutloze – en dus wat zoutloze – productie. Al was het maar omdat Jesse Kivel met Zach Condon van Beirut een melancholische nuance in zijn stem gemeen heeft, die hij op esthetisch verantwoorde wijze over de synths en claps van zijn nummers weet te draperen.

Onze favoriet People Can Do The Most Amazing Things balanceert met zijn retrosound, duidelijk aanwezige gitaren en overheersende xylofoon tussen New Order en Hot Chip. Een erg leuk plaatje met een duister kantje. De funky titelsong The Heart Of The Nightlife wordt dan weer aangedreven door een Jamiroquaiaans tegentellend gitaartje. En zo kunnen we voor elk nummer een vijftal duidelijk aanwezige invloeden opsommen. Het is dus allemaal niet zo authentiek, maar dat mag de pret niet drukken. Dit is geen muziek voor zuurpruimen.

De plaat eindigt in een sfeer van zomeravondnostalgie: in Midnight Lover vraagt de zanger iemand uit voor “a nice steak dinner”, en Women Of The Club sluit af met een gezapige akoestische gitaar en een vibrafoon. In deze rustigere nummers komt de speciale, veelkleurige stem van Kivel ook het beste tot haar recht.

Op een plaatje als ‘The Heart of the Nightlife’ moet je geen tijdloze nummers zoeken. Er staat niets op dat we niet eerder ergens hoorden, maar het houdt ons wel warm in deze (eigenlijk ook wel verrassend warme) wintermaanden.

25 januari 2011
Thijs Dely