Kitty, Daisy & Lewis - The Third

Sunday Best

Op het moment dat gehaakte onderbroeken weer hip worden, alle jonge moeders naaimachines kopen en hun wielersportminnende mannen in retrotruitjes van Lotto-Belisol paraderen komen de drie Durhams met hun derde. Goed nieuws dus voor al wie dweept met retro!

Maar niet voor ons eigenlijk. Verrassen zal wel niet het hoofddoel zijn van de retropop die de drie plachten voor te brengen, maar na drie albums van meer van hetzelfde glijdt deze plaat van ons af als een spiegelei van de teflon pan.

Eigenlijk staat er geen enkel slecht nummer op dit album en de productie, die Mick Jones van The Clash aflevert, is prima, maar de nummers beklijven gewoon niet. Het klinkt allemaal zo verschrikkelijk gladjes dat we al blij zijn dat Baby Bye Bye als tweede nummer staat, of we namen dan al vrolijk wuivend afscheid van het drietal. Nu geven we hen nog even krediet.

En om meteen ook eens iets positief te zeggen: de inzet van legende Eddie “Tan Tan” Thornton, Vin Gordon en Bammy Rose, oftewel de blazerssectie, is wel geslaagd: ze geven Feeling Of Wonder  en Whenever You See Me de nodige extra punch en ook de strijkersarrangementen van Huw White mogen er zijn.

Maar alles samen missen we peper in het gat. Enkele stoutere tekstflarden doen nochtans hun best. “It could just be something going on in my head / But there ain’t no action in our bed”, klinkt het in het funky No Action en ook Bitchin’ In The Kitchen behoort tot de meer spannende momenten van de plaat (“She’s raising her hand / And She’s about to swing”)

Met die songs worden we zowaar iets milder gestemd en vinden we nog een sterkte aan de plaat: ook al klinkt ze overal retro, toch putten de drie uit heel diverse vaatjes van pop, rnb, soul, country en ska. En ook al worden we niet vrolijk dronken bij die mix, misselijk worden we ook allerminst. Hetzelfde geldt voor de afwisseling in leadzang tussen de zussen en de broer.

‘The Third’ luistert dus lekker vlot weg, de zang is energiek en de melodieën ouderwets sterk, maar er zitten te weinig weerhaakjes aan de tijdloze songs om te blijven hangen. Schattig en chadeloos als een driestippelig lieveheersbeestje.

Kitty, Daisy & Lewis staan op 21 februari in de grote zaal van de AB.