Kotebel - Concerto For Piano And Electric Ensemble

Musea Records

Vraag de gemiddelde bezoeker van progconcerten naar een Spaanse naam uit het genre en hij komt niet verder dan het legendarische Triana. Vandaag staat Kotebel aan de wieg van een heuse Iberische renaissance. Hun zesde album ‘Concerto For Piano And Electric Ensemble’ laat bovendien horen hoever de klassieke invloed kan reiken.

Concerto For Piano And Electric Ensemble



Een concerto houdt in dat er gewedijverd wordt tussen instrumenten, hetzij in solo hetzij in groep. Adriana Plaza is de pianist van dienst en staat voor een immense uitdaging: optornen tegen een rockensemble. Gelukkig heeft men verstand van de concertovorm. Nergens wordt de piano onhoorbaar door een al te overweldigend rockorkest en blijft hij het leidende instrument. Ondanks alle valkuilen is het Adagio Maestoso knap geschreven.

Het Lento Cantabile klinkt zoals de naam zegt lyrischer, waarbij de piano beantwoord wordt door César Garcia Forero’s Spaanse gitaar – flamenco is altijd een typisch kenmerk geweest voor de zogenaamde Prog Andaluz. Het ensemble trekt zich nog meer terug in zijn louter ondersteunende rol.

Piano en elektrische gitaar (opnieuw Forero) meten zich met elkaar in het ritmisch stuwende Vivo Scherzando. Bas, drums en elektronische keyboards gooien zich gaandeweg in de strijd. De mellotron- en hammondklanken zijn dus gesampled. Heiligschennis voor de progpurist, maar misschien was dit een puur praktische keuze (om voldoende hoorbaar te zijn in de totaalsound).

In het afsluitende Allegro Moderato is het opnieuw de Spaanse gitaar die het opneemt tegen de piano in passages die afwisselen met de hele band. Dan zijn het de elektrische gitaar en de keyboards die de piano van repliek dienen. De stereotiepe sound van de digitale toetsen begint hier nu wel te storen. Een minieme smet op een verder geslaagd opus.

Toch horen we liever het Kotebel van ‘Ouroboros’ (2009). En ja hoor, met The Flight Of The Hippogriff (Part I & II) keren ze terug naar de groteske fantasiedieren van het vorige album. Naast de symfonische inslag wordt wederom aangeleund bij de fusion, maar geen doelloos solistisch gefreak hier. Dance Of Shiva is een workout voor keyboard en percussie en zit perfect tussen de twee Hippogriff delen in.

Zelfs de bonus is hier aantrekkelijk: The Infant komt met zijn funky saxpartij in de buurt van Van der Graaf Generator. De bijgevoegde dvd bevat een ‘Making Of’ van het concerto.

7 juli 2012
Christoph Lintermans