Lady Linn and her Magnificent Seven - Here We Go Again

V2

Het wordt menens voor Lady Linn. Na een optreden in het vrt-programma 'De Provincieshow' en de release van haar single That’s Alright is ze de laatste weken niet meer uit de Vlaamse media weg te slaan. In Gent kennen ze haar al wat langer, als zanglerares aan de stedelijke muziekschool, of van de elektropopgroep Bolchi en het soulcollectief Skeemz. En met halve big band The Magnificent Seven blaast ze met stijgend succes oude swingnummers nieuw leven in. Na ep’s in 2003 en 2005 is er nu de eerste full-cd, nogal misleidend ‘Here We Go Again’ getiteld. De liner notes verraden een zeer ambitieuze opzet. Weg zijn de covers van de ep’s. Lady Linn, née Lien De Greef, tekent voor de muziek en de teksten van bijna alle nummers, én voor alle blazerarrangementen. Faut le faire. Bij beluistering valt op dat ze ook muzikale vernieuwing opzoekt. De jazz is zeker nog aanwezig, maar er is minstens evenveel pop en soul te horen.  Het resultaat is wisselend. Wij hebben het voor It’s Alright, niet in het minst door de fantastische gitaar van Bruno De Groote, en voor de swing van Shopping, dat lijkt alsof het ergens rond de bevrijding van 1944 geschreven is. Ook A Love Affair kan ermee door. Met het typische surfritme en een breed aangezet strijkers- en blazerarrangement zou het zo op de soundtrack van een Bondfilm kunnen. Kunnen ons dan weer niet overtuigen: I Feel Something wegens te nietszeggend, de Eddy Grant-cover I Don’t Wanna Dance wegens te braaf, en Waiting wegens overdreven stroperige strijkers en een wat puberale tekst. Je hoort nochtans dat er mensen aan het werk zijn die weten wat ze doen. Lady Linn zingt soepel maar ingehouden, en laat daarmee haar warme stem goed tot zijn recht komen. De Magnificent Seven stellen zich ten dienste van het geheel. Ook de productie is goed, getuige de perfect uitgewerkte en beklemmende intro van Cool Down. Wat we echter missen is inspiratie. Alles klinkt zoals het hoort te klinken en is uitgewerkt volgens de regels van de kunst. Een refrein dat echt beklijft, een arrangement dat onze voeten spontaan doet schuifelen of een tekstsnede die ons ineens doet glimlachen vinden we te weinig terug. Maar hoe kan het eigenlijk anders? In de periode waaruit Lady Linn de mosterd haalt, werden nummers geschreven door hele teams van componisten, tekstschrijvers, arrangeurs en producers. Zij doet het nagenoeg allemaal zelf. Niemand van vlees en bloed kan in al die domeinen en hele cd lang even sterk zijn. Dus ook niet Lady Linn, die zich ondanks haar muzikale talenten aan ‘Here We Go Again’ wat heeft vertild.