Landmarq - Entertaining Angels

Synergy Records

Veertien jaar na het laatste album ‘Science of Coincidence’ keert het Britse Landmarq terug naar de neoprogarena. Dat het zolang heeft geduurd, heeft alles te maken met de strijd van zangeres Tracy Hitchings tegen kanker. Maar op ‘Entertaining Angels’ klinkt de band gezonder dan ooit. Het is meteen hun beste en meest persoonlijke plaat uit de catalogus.

Niet dat we over de hele lijn getrakteerd worden op gloednieuw materiaal. Wie vertrouwd is met de dvd ‘Turbulence’ van hun Poolse concert uit 2006, zal het leeuwendeel van de songs al kennen. Net als de dvd gaat het studioalbum van start met Entertaining Angels – dankzij Uwe D’roses overrompelende gitaarintro en Mike Varty’s symfonische productie een ideale opener.

De twee delen van Glowing laten Hitchings horen als een volleerde soulzangeres die alle registers opentrekt, terwijl men ook instrumentaal tot het gaatje gaat (de zoetgevooisde sax, Varty’s jazzy toetsenspel, D’roses eindsolo). Hitchings beschouwt Glowing als een persoonlijke getuigenis van haar geloof in alternatieve geneeswijzen om komaf te maken met haar innerlijke nemesis. Het schrijven van de teksten en de vocale arrangementen maakten deel uit van dit genezingsproces.  

Geen wonder dus dat haar medische strijd over het hele album een schaduw werpt. De autobiografische lyriek wordt naar een tweede hoogtepunt gestuwd in Personal Universe, waarin Genesisachtige arpeggio’s Hitchings’ schreeuw om een thuis pastoraal verklanken. Prayer (Coming Home) wordt een ode aan een jong gestorven vriend: "Light a candle, say a prayer / For our loved ones everywhere / Catch the dove before she falls", verzen die Hitchings op een bepaald moment een spiegel voorgehouden moeten hebben.  

Drama van epische proporties wordt geserveerd in de afsluitende tracks. In Turbulence (Paradigm Shift) horen we oosterse motieven en zorgt de erg getalenteerde toetsenist Varty voor wonderlijke, instrumentale doorwerkingen.

Het drieluik Calm Before the Storm begint in heftige IQ-modus maar gaat over in een zalvende melodie (Strange But Beautiful). Hitchings laat haar twijfels over een goede afloop evenwel de vrije loop: "Heavens above, is someone laughing at me / A circle of webs are spinning , winding around / Will anyone miss me". Spiderman zet alles op losse schroeven: "The web closes in wrapping tightly around you / Choking the life from within". Het instrumentale slot From the Abyss toont ons alleen maar een gapende leegte.        

Heeft de band daarom besloten aan deze ‘special edition’ een bonus-cd toe te voegen, zodat de luisteraar niet in opperste verwarring achterblijft? Walking On Eggshells klinkt weer zalvend. Ook Timeline en het lekker wegrockende Thunderstruck kennen we al van de ‘Turbulence’-dvd. Muzikaal moeten deze stukken niet onderdoen voor de reguliere cd, dus had men er beter een echt dubbelalbum van gemaakt.     

Ondanks het meer dan fraaie spel is ‘Entertaining Angels’ natuurlijk vooral Hitchings’ triomf. Haar vocale stretching en indringende frasering maken duidelijk dat haar stem niks van haar glans heeft verloren. In het lage register kenmerkt haar timbre zich door een aangenaam lichte korreligheid. Om warmte en ruimtelijkheid toe te voegen heeft ze voor verschillende songs ook backingvocals opgenomen. Een gouden greep.