Lanterns On The Lake - Beings

Bella Union

‘Beings’ is het derde album van Lanterns On The Lake. De Britse band en Duysterfavoriet bracht twee jaar terug ‘Until The Colours Run’ uit. Het nieuwe album laat horen dat de band zich steeds verder ontwikkelt en op zoek gaat naar nieuwe invalshoeken en songs.

‘Beings’ kwam grotendeels tot stand tijdens en na succesvolle toernees doorheen Europa. Vocaliste Hazel Wilde vertelt dat de ideeën en inspiraties voor het nieuwe album rijkelijk aanwezig waren. Initieel had de band geen direct omlijnd idee. Ze doorliep het gewoonlijke proces van met elkaar spelen en gaandeweg songs te schrijven.

De omstandigheden waren er dan ook naar: vrijheid vonden ze in een repetitieruimte in Newcastle, ver weg van gelijk welke invloed dan ook. Het eindresultaat werd geproducet en gemixt door gitarist Paul Gregory. Zodoende werkt de band op het nieuwe album de tegenstelling tussen licht en donker verder uit. “Het moest rauwer”, zegt Gregory: “Het moest aanvoelen alsof je een inkijkje nam in de diepste, donkerste dromen terwijl aan de andere zijde voldoende lucht aanwezig moest zijn om nog te ademen”.

Die ambitie is onder meer te horen op opener Of Dust And Time, een song die vanuit weirde radiogolven en feedback vorm krijgt in het gezelschap van onheilspellende pianoakkoorden en dissonante gitaarlijnen. Eerste song en meteen al een bescheiden hoogtepunt.

De band heeft het helemaal niet begrepen op de austeriteitspolitiek (“Fractured lives like fault lines / unto the breach my friends / if you will”), zo is te horen op het jachtige, gedreven Faultlines. Het melancholieke, waar de band om bekend stond - herinner u: I Love You, Sleepyhead -, is wat verdwenen ten voordele van een moedige, zelfzekere groep. De bedoeling van het album is om in onzekere tijden te laten horen dat de zoektocht naar iets groters nog steeds bestaat.

Uit de songs verzameld op ‘Beings’ horen we een directheid, een diepte en een weerklank zonder voorgaande. De band raakt verschillende onderwerpen aan met dit album: gemeenschap, liefde, cultuur, politiek en tenslotte ook zelfonderzoek. Zo zingt Wilde in het sierlijke en erg sfeervolle I’ll Stall Them: “I want to walk with the brave / give me a good day / I want to feel human”, waarmee ze het belang van het menselijk ideaal onderstreept.

De band weet nog steeds een gevoelige snaar te raken, zo blijkt uit The Crawl waarmee ze bewijzen het verleden niet helemaal begraven te hebben. En zelfs als de band tot de essentie gestript wordt, zoals in Send Me Home, blijft een erg mooi nummer achter. De huidige single heet Through The Cellar Door en pleit ervoor om de confrontatie met het echte leven aan te gaan in plaats van een semi-comateus online-bestaan.

Ook de titeltrack blijft bij meerdere luisterbeurten boeien en zal als een heerlijk openbloeiend moment live wellicht menige muziekfan weten te raken. Met Stepping Down, de moeilijkst verteerbare track op dit album, laat de band wat levensmoeheid horen, terwijl Stuck For An Outline een rockerige sound laat horen. Een instrumental, Inkblot, maakt het album helemaal rond.

Vanuit een kleine repetitieruimte maakte de band een erg goed album; vanuit een eigen wereld, die ze van klank voorzien, becommentariëren ze de wereld daarbuiten. En dat leidt, zoals te horen is op dit nieuwe album, tot een bijzonder geslaagd eindresultaat.

Lanterns On The Lake presenteert het nieuwe album bij ons op 24 februari 2016 (Botanique, Brussel).