Laura Mvula - Sing To The Moon

Sony

Gospeldelia, zo werden Laura Mvula‘s creatieve uitingen gedoopt, en prompt kreeg de muziekwereld er een nieuw genre bij. Denk aan een feelgood mengelmoes tussen soul, r&b en jazz, dat teruggrijpt naar legendes als Nina Simone en Jill Scott. Met ‘Sing to the Moon’ stelt Mvula (spreek uit als ‘Mmm-voola’) haar debuut voor, en het is er eentje met een ziel.

Tot voor kort was Laura Mvula, echte naam Laura Douglas, even onbekend voor het grote publiek als Tarantino voor de release van zijn eerste betekenisvolle film ‘Pulp Fiction’. Afgestudeerd aan het conservatorium van Birmingham vond ze een job als receptioniste, maar ophouden met nummers schrijven deed ze nooit. Uiteindelijk werd ze eind 2012, met een enkele ep ‘She’ onder haar arm geklemd, opgemerkt toen ze zowel voor een BRIT Award als voor de BBC Sound Of 2013 Poll genomineerd werd.

Wij horen u denken: weer zo’n retro-soul zangeresje? Ergens wel, ja, maar met dat verschil dat Mvula het in zich heeft en niet opdringerig overkomt. Al vanaf openingsnummer Like The Morning Dew vallen haar levendige arrangementen en warme stem op. Het nummer lijkt zo uit ‘Sister Act’ geplukt, denk: grandioos gospelkoor, aangedikt met trompet, synth en een gezapige contrabas. Dezelfde levendigheid treffen we opnieuw aan bij de voodoo-achtige inzet van That’s Alright, en Flying Without You.

Met een producer als Tom Elmhirst achter de knoppen, die eerder al collaboraties met Amy Winehouse en Adele op zijn cv zette, kan er volgens ons dan ook weinig verkeerd lopen. Daar was ook haar allereerste single Green Garden een goed voorbeeld van. Het neo-soul nummer werd een van de singles van 2012, dat geïnspireerd werd op haar thuishaven Kings Heath.

Maar ‘Sing to the Moon’ is meer dan feelgood meerstemmigheid, speelse pianodeuntjes en uptempo bassen. Zo hebben Can’t Live Without the World en Is There Anybody Out there? een bepaalde melancholische, sprookjesachtige ondertoon, en is de piano in Father Father ontroerend eenvoudig. Ook She, waarin jazz en pop samensmelten, en I Don’t Know What the Weather Will Be dat verfraaid wordt met een dromerige harp, zijn om de vingers bij af te likken. Titeltrack Sing to the Moon tenslotte, lijkt de ideale soundtrack voor een dramatische langspeelfilm.

‘I Don’t Know What The Weather Will Be/ Whether We’ll See Out Tomorrow’, zingt Mvula halverwege haar eerste worp. Wij zijn er nochtans van overtuigd dat er haar een zonnige toekomst staat op te wachten.

Laura Mvula speelt deze zomer op Rock Werchter.