Laurent Garnier - 33 Tours Et Puis S’En Vont
News
Laurent Garnier zal in de annalen gaan als de non-stop toerende techno-dj die de hand (ofte platen) niet omdraait voor sets die meer dan vier tot zes uur duren. En toch heeft de Fransman op zijn zevenenvijftigste onder druk van pakweg de wereldgezondheidsorganisatie en COVID-19 heel even de rem ingetrapt om de studio in te duiken en na zes jaar nog eens een soloplaat uit te brengen. Nummer zeven, mocht je de tel even kwijt zijn.
Waar je de grondlegger van de Franse technoscene gerust nog van mag kennen: zijn koppige eigenwijsheid – noem het creativiteit. Zo verraste hij ons een paar jaar geleden met een samenwerkingsproject met de psychorockers The Limiñanas of dook hij voordien zelfs nog even de filmmuzieksector in. Op nieuwkomer ‘33 Tours Et Puis S’En Vont’ speelt Laurent Garnier met verschillende tracks en volgordes tussen de vinylversie (twaalf songs) en de cd (tien songs, waarvan drie andere). En wat doe je dan als fan? Yep! Tenzij je als überfan natuurlijk al de vijf ep’s verzamelde die het afgelopen jaar verschenen en waarvan deze drie-lp-editie een fraai opgesmukte samenvatting is.
Kijk, er is in feite ook geen andere keuze. Want de driedubbele vinyl is duidelijk gericht op dj-sets, dansen en feesten – getuige een elf minuten lange, hoofdtollende sfeerhouse-opener Tales From The Realworld (waarin je die typische onderdrukte Garnier-beats herkent). Terwijl de cd met hetzelfde nummer opent, maar dan mits de narratieve invulling door de Engelse filosoof Alan Watts (1915-1973) die de lezer uitnodigt om intens te luisteren naar de entiteit van het geluid met softe beats en technodubs en daardoor meer neigt naar beluisteren dan dansen. En weet je wat? Beide versies zijn doodeenvoudig KILLERS.
Zelfde verhaal trouwens voor de droge techno-opvolger Liebe Grüsse Aus Cucuron (een dorpje aan de Haute Provence): op vinyl goed voor meer dan tien opklimmende beat- en feestminuten, die van minimaal geknok langzaam meer indoezelen, en op cd goed voor een ingekorte versie met enkele sfeeraccenten en details. Opnieuw in beide gevallen luidt het verdict: moordend. En zo kunnen we nog een tijdje doorgaan.
Je leest het al tussen de lijntjes: Laurent Garnier wil de huiskamerluisteraars of Man In The Red Face-followers niet in de kou laten staan. Maar de God van de techno heeft natuurlijk veruit de duidelijkste voorliefde voor de wereld van vinyl, waar hij mee opgroeide en dat vertaalt zich rechtstreeks in ‘33 Tours Et Puis S’En Vont’, zonder enige twijfel het meest dansbare werk sinds de beruchte nineties-hoogdagen. En dat betekent in het geval van deze Fransoos en vergevorderde specialist van de onstuimige laatavondfeesten wel één en ander. Tip: het heeft te maken met opperste kwaliteit, tranceverwekkende repetitiviteit, pure overgave in (techno)beats, tracks die qua duurtijd op zich garant staan voor een mini-party en moeite om stil te zitten. En dat krijg je dus zomaar eventjes twaalf keer of twee volle uren op rij! We durven het bijna niet luidop te zeggen, maar er zijn toch duidelijk voordelen in het isoleren van een partymonster als Laurent Garnier in pakweg een twee jaar durende lockdown. Want wat daarna gebeurt … mannekes!!! Waar is dat volgende ravefeestje alweer te doen?
Kleine extra: In de liner notes van deze monsterrelease belooft Garnier het op de oude dag iets rustiger aan te doen en niet meer drie steden op één avond aan te doen. Kom kom, Laurent, we weten allemaal dat dat loze voornemens zijn.