Laurent Garnier - Tales of a Kleptomaniac

Pias Records

Al jarenlang proberen wetenschappers het mysterie van kleptomanie te achterhalen. De aandoening is redelijk uniek in de zin dat er geen theorieën bestaan over het genezingsproces. De symptomen lijken op die van een gokker. En als we aan gokken denken, beginnen onze ogen meteen te fonkelen. De lichtjes van Las Vegas, de grauwe geur van sigaretten en koffie in de ochtend, maar vooral: mannen met rode gezichten, waarvan de laatste pokerchips door hun vingers wegglippen en op de tafel neerploffen.

Of Laurent Garnier zo'n man met rood gezicht is, zullen we waarschijnlijk nooit weten, maar wat wel opvalt aan de achterhoes van ‘Tales Of A Kleptomaniac’, is dat hij verwijst naar het nummer dat hem wereldwijde bekendheid bracht: The Man With The Red Face. Dat doet hij in het nummer Dealing With The Man. Zijn geschiedenis uit de weg gaan doet de man dus op het eerste gezicht niet. Tot we de cd afspelen tenminste.

Op dit album worden echt alle muziekstijlen namelijk door elkaar geklutst. In Freeverse heeft hiphop de overhand, waarbij de Franse MC van dienst, Micflow, aan duizend woorden per minuut probeert te geraken maar jammer genoeg toch ergens halfweg blijft steken. Verderop krijgen we in Dealing With The Man Garnier zelf te horen in een stijl die volgens ons verdacht veel op spoken word lijkt.

Met Bourre Pif levert hij vervolgens ook zijn eerste drum ’n basstrack af. Het nummer klinkt frivool en lichtvoetig, maar is niet echt origineel. De rest van het album wordt opgevuld met eerder klassiek Laurent Garniermateriaal: veel techno en house dus. Misschien krijg je nu de indruk dat het album een puinhoop is, maar Laurent Garnier weet prima om te gaan met de stijlverschillen: nergens is de overgang te plots of abrupt en alles vloeit mooi in elkaar over.

Laurent Garnier is erin geslaagd om ons voor de volgende vijfhonderd kilometer in de auto te boeien. Of dat leuker zal zijn dan een vliegtrip richting Las Vegas? We betwijfelen het.