Lesoir - Latitude

Gentle Art Of Music

Latitude is de denkbeeldige horizontale lijn over de aardbol die aangeeft waar je precies bent. Bovendien staat het voor de bewegingsvrijheid die mensen hebben. Daarom is het de geschikte titel voor het vierde album van de Maastrichtse artrockoutfit Lesoir. ‘Latitude’ is een groeiplaat waarop de band zich helemaal smijt en niks menselijks hen vreemd is.

Latitude

 

Lesoir kreeg die vrijheid in de studio van John Cornfield, de man achter de sound op ‘Absolution’ van Muse. Met Bruce Soord (The Pineapple Thief) als co-producer krijgen de dertien songs meer diepte dan op eerdere platen, zodat de focus op een progressieve en melodische directie komt te liggen en de blinde woede niet alle richtingen uitslaat. De bandnaam suggereert overigens het gebruik van licht en donker: in deze songcollectie inspireert de schaduw van een opgeroepen emotie tot het schilderen van een groter geheel.

Dat komt het hevigst tot uiting in Faith Is. Toen Lesoir in het voorprogramma van The Gentle Storm speelde, hoorden ze van de aanslag in de Bataclan in Parijs. Een overlevende woonde een week later een optreden van Lesoir bij en er ontstond een vriendschap. Het bijzondere verhaal legde de grondslag voor de powerballad Faith Is.

Lesoir gaat dan ook geen actuele ontwikkeling in de wereld uit de weg. Uit het pianoakkoord waarmee Modern Goddess opent, verschijnt zangeres Maartje Meessen zelfzeker als de godin Juno, naar wie de satelliet genoemd werd die op missie naar Jupiter vertrok. Evenzo onderzoekt Lesoir de plaats van de mens hier op aarde; Eden’s Garden is een spannend stuk waarin details zoals een delicate, akoestische gitaar en een voorstelling van het paradijs op synths een duidelijke meerwaarde betekenen. Kissed By Sunlight (waarin de band klinkt alsof de weergoden worden aangeroepen) en Comforting Rain (vocaal gedurfder) kaarten de klimaatwijziging aan.

‘Latitude’ breekt met de muzikale grenzen op vorige albums. Op In The Game gebeuren mooie dingen op het vlak van samenzang en instrumentatie. Het titelnummer krijgt een episch ontwaken inclusief koortjes. Studenten van het Maastrichtse conservatorium en het orkest van André Rieu zorgen voor strijkersarrangementen.

De explosieve dynamiek in de composities creëert uitbarstingen die aanschurken bij de metal, maar geluidstovenaar John Cornfield geeft de muziek ruimte om te ademen. De band speelt met een vanzelfsprekende klasse die een belofte voor de toekomst inhoudt. Als ‘Latitude’ het Limburgse vijftal tenminste op de radar weet te zetten.

18 april 2018
Christoph Lintermans