Lily & Madeleine - Lily & Madeleine

Asthmatic Kitty Records

We kunnen het ons zo voorstellen: de zusjes Lily (16) en Madeleine (18) in hun ouderlijke woonkamer. Niet samen voor de Playstation, maar Madeleine achter de zwartgelakte piano en Lily op het glanzende parket met een gitaar in de schoot en een blocnote en potlood naast haar. Het zonlicht door de ramen doet de fijne stofdeeltjes wervelen terwijl de twee samen componeren

Te idyllisch om waar te zijn? Dan heb je noch de ep, noch het eerste volledige album van de zusjes Jurkiewicz gehoord. Beide platen verschenen in het najaar van 2013 en brachten wereldwijd al duizenden mensen in vervoering met hun lieflijk klinkende, maar tekstueel zware muziek, die erg teruggrijpt naar folk uit de jaren zestig.

Het lijkt wel of Vashti Bunyan en Sandy Denny ineens terug jong zijn, een duo vormden, naar Amerika migreerden en de invloeden van daar implementeerden in hun muziek. Lily en Madeleine oogsten dan ook vergelijkingen met First Aid Kit, het Zweede zusterduo dat ook Amerikaans klinkende, folky liedjes brengt.

Het grote verschil is echter dat de zusjes Söderberg vocaal af en toe stevig uit de hoek komen, terwijl “lieflijk” hier dertien songs lang het toverwoord blijft. En dat blijkt ook meteen de enige zwakte na drieënveertig minuten van dit verder betoverende debuut.

Toch springen er enkele nummers uit. Devil We Know start met enkele donkere pianotoetsen, maar bloeit al snel open wanneer het tintelend tokkelen van de gitaar overneemt. Het lijkt de aprilse regen te symboliseren, die neergutst over de verdorde grasvelden en zo nieuw leven schenkt.

Spirited Away heeft een betoverende lapsteel in petto terwijl de zusjes vragen:”Who wants you / who haunts you?” en Dissapearing Heart valt op omdat de klassieke piano hier plots wordt vervangen door een elektrisch exemplaar met veel echo op.

Het mag ook gezegd dat de zusjes Jurkiewicz niet het flauwe trucje van de zusjes Haim herhalen. Ook al zaten er nauwelijks twee maanden tussen het verschijnen van de ep en het album, toch staan er geen twee dezelfde nummers op beide schijfjes. De fans worden dus niet opgezadeld met dubbeltjes.

Aan de ene kant zijn wij dus aangenaam verrast door de diepe teksten over de strijd, die adolescenten doormaken; aan de andere kant kijken we toch uit naar het moment waarop de zusjes Jurkiewicz hun eerste volwassen pijnmomenten in songs gaan gieten. Op dat moment zullen ze ons hart namelijk echt helemaal raken.