Linus + Økland / Van Heertum - Felt Like Old Folk

Smeraldina Rima Records

Op het derde album ‘Felt Like Old Folk’ verkent Linus (gitarist Ruben Machtelinckx en rietblazer Thomas Jillings) in samenwerking met Niels Van Heertum (Ifa Y Xango, eufonium en bugel) en de Noorse violist Nils Okland op de hardangerfiddle al improviserend nieuw, onbekend terrein. Dat album is in meerdere opzichten bijzonder: neem alleen al de gezeefdrukte hoes, alles op en top verzorgd. Net als de muziek.

De nadruk ligt op improvisatie, op een verkenning van nieuwe mogelijkheden. Slechts van één nummer, Felt, was er al een op voorhand min of meer uitgeklaarde structuur. Maar al de rest is het resultaat van een oneindig groot vertrouwen in elkaar, waarbij de meerwaarde zit in de onuitputtelijke, creatieve mogelijkheden en in het proces van het geduldig, maar secuur aftasten ervan.

Linus is niet de band van het Grote Gebaar. Integendeel, veel liever halen ze de kicks uit het onberekende toeval. Het gaat hen dus vooral om de muzikale uitdaging die ze maar al te graag aangaan. Dat de bandleden putten uit diverse muzikale ervaringen en genres (folk, jazz, kamermuziek, improvisatiemuziek) is duidelijk. Maar dat ze op een namiddagje in februari dit album tot stand brachten is niets minder dan een mirakel. Hier en daar ontwaar je als luisteraar kleine accentjes en invloeden (een folky tokkel hier, een paar subtiele saxofoonnoten daar,...) maar verder valt slechts op te maken dat ‘Felt Like Old Folk’ bij uitstek opvalt vanwege de originaliteit.

Het album bestaat uit vier uiteenlopende composities die een mooi geheel vormen. Zo is er A, dat tegen de twintig minutengrens aan schurkt en vooral een subtiel sluimerende zachtheid naar voren brengt. We ervaren een zijdezachte weemoed die afkomstig lijkt uit het Hoge Noorden. Je hoort ook hoe de afzonderlijke inbreng de groepsleden naar een hoger plan stuwt: zo ergens halfweg is ereen kleine break, een mysterieus omweggetje dat freejazz echoot, waarna de band dit hoogtepunt meer dan fraai afwerkt.

Het gezelschap treedt nadrukkelijk naar buiten als een collectief. Het is bijzonder knap om te horen hoe de verschillende muzikanten elkaar blindelings vinden. Je hoort hoe ze elkaar waarderen en vertrouwen. De wat ongedurige gitaartokkels van Machtelinckx in B herbergen zowaar een ingehouden, anarchistische rebellie. Het samenspel biedt de luisteraar een haast onbeschrijfbare vorm van rust.

Ook Old Folk laat horen welke impact vrijheid heeft op het collectief. Ongebonden, zonder regels, zonder wat dan ook. Slechts vertrouwen op elkaar en op de kracht van het samenspel. En dat levert onwaarschijnlijk straffe resultaten op. Afsluiter Felt voelt meteen aan als een natuurlijk, organisch eindpunt. Traag, maar trefzeker bouwen de muzikanten voort aan de muzikale interactie. De instrumentale, bezwerende muziek smeekt om beelden, maar het kwartet laat dat net over aan de verbeelding van de luisteraar. Nogmaals: een hoogtepunt.

De folky insteek van gitarist Machtelinckx en de jazzy vibe van rietblazer Jillings is op zich al een pracht van een combinatie. Dat bewezen ze ook al tijdens verschillende projecten. Toch wist het duo een ongezien straf album te puren uit de samenwerking met Okland/Van Heertum.

Neem zeker ook eens een kijkje op de website of Bandcamp-pagina of check een video