Lithops - Ye Viols!

Thrill Jockey

Jan St. Werner is vooral bekend als de helft van Mouse On Mars, al houdt hij zich daarnaast ook nog met een tiental andere projecten bezig. Eén daarvan was het zeer geslaagde Von Südenfed, met Mark E. Smith van The Fall in 2007. Maar nu besteedt Werner duidelijk meer aandacht aan zijn experimentele laboratorium Lithops: een eenmanszaak die hij sinds 1996 runt en waarmee hij nu afklokt op zes albums.

Openen doet 'Ye Viols!' met Graf, waarin de elektronica knispert als een houtvuur en een dansbare groove de boel in gang zet. We horen stuiterende apparaten, maar wel met veel warmte en zelfs een melancholische touch.

In Handed zet hij die route verder, al lijken de slaapkamermuziekjes à la Morr Music hier de kop op te steken. Gelukkig blijft het niet bij lieflijke popdeuntjes, maar bouwt Werner een mooie compositie uit die naar het einde pas echt volledig ontplooit.

In Sebquenz komt Mouse On Mars heel dicht bij. De melodieuze stroom aan klanken wordt gevoed door een onweerstaanbare baslijn en een heel funky ritme. Het geheel mondt uit in een field recording van een Duitstalige discussie. Bevreemdend en heerlijk voyeuristisch tegelijkertijd. En ook Indutech drijft op een horde wiebelende bassen waarop stilzitten een uitdaging wordt. Op het rijke klankenpallet zouden veel technoproducers jaloers moeten zijn.

Veel danspassen verzetten we daarna niet meer, maar we hebben ook alles behalve het gevoel dat we blijven stilzitten. In 21. jhrdt lijkt een duivelse Fennesz wild om zich heen te schoppen, en ook Wammo bromt een volledige geluidsmuur bij elkaar.

Beats rollen over elkaar als spelende honden op Apps 2, tot ze onder leiding van een laagje dub gaan zweven en zwalpen. Lithops kleedt het nummer volledig uit tot van de beats enkel nog een dun draadje overblijft. Ook hier speelt hij met warme klanken. Nooit wordt het kil of afstandelijk.

Het creëren en zoeken naar nieuwe en onverwachte klanken is iets wat Lithops mateloos boeit. Maar waarin hij vooral ook een krak is, is het gebruiken van die geluiden in krachtige geluidssculpturen. Geen langdradige soundscapes voor audiofielen, maar boeiende en krachtige collages waarin veel dingen te ontdekken vallen.

Hoewel alle tracks individueel gemaakt zijn voor installaties op verschillende tentoonstellingen, hebben we niet het gevoel naar een verzameling losstaande nummers te luisteren. 'Yo Viols!' vormt zonder probleem een mooi geheel. Een aanrader voor wie al eens graag buiten de lijntjes kleurt.