Lonely Drifter Karen - Fall Of Spring

Crammed

Als we de concurrentie checken – af en toe mag dat, moet dat zelfs – blijkt dat er geen enkele recensie niet verwijst naar het debuut van Lonely Drifter Karen. Maar dat debuut ‘The Grass Is Singing’ is volledig aan ons voorbijgegaan en nu we deze ‘Fall Of Spring’ al een paar keer hebben beluisterd, maakt ons dat bijzonder nieuwsgierig. Laat ons voorlopig gewoon deze cd bespreken. De rest komt later.

Wonderlijk toch dat een groep kan bestaan uit drie nationaliteiten die eigenlijk niet meteen een voorgeschiedenis hebben in popmuziek, ook al is dat dezer dagen soms eerder een voor- dan een nadeel. Zangeres en gezicht van deze Lonely Drifter Karen (genoemd naar een personage uit Lars Von Triers ‘The Idiots’) is Tanja Fritta. Zij komt oorspronkelijk uit Oostenrijk. Haar sidekicks hebben daarentegen zuiderse roots: Marc Mélia Sabrevias is Spanjaard en Giorgio Fausta Menassi Italiaan.

Het moet die clash van culturen zijn die er garant voor staat dat dit ‘Fall Of Spring’ zo’n rijk gevulde plaat is. Je hoort cabaret, potten-en pannenmuziek, folk en de stem van Fritta, die ons nu eens aan St. Vincents Annie Clark doet denken en dan weer aan de zwaar ondergewaardeerde Eleni Mandell.

Vooral het prachtige Something’s Scorching overtuigde er ons uiteindelijk van dat dit niet het zoveelste troelaatje is die zich te buiten gaat aan folkliedjes. Aanvankelijk hoor je enkel een verdwaalde banjo, die dan ondersteuning krijgt van een carnavaleske, zwaar overstuurde staande bas (tenminste naar we vermoeden). De stukjes piano worden er schijnbaar achteloos tussengegooid en lijken door het nummer heen te dansen als druppels op een hete plaat. Het resultaat is een boeiend stukje muziek.

Julien wordt gedragen door de piano en heeft opnieuw iets cabaretesk. Ondanks het dreigende rookverbod zie je de witte pluimen zo omhoog slingeren in een schaars en rood verlichte nachtclub. Opnieuw is er de – deze keer meer conventioneel klinkende – staande bas en uiteindelijk zetten de pauken de song nog kracht bij.

Je kan de hele plaat zo doorlopen en elk nummer tot op zijn hemd uitkleden, maar eigenlijk vind je alle kracht van deze plaat meteen in het eerste nummer terug. De afwisseling tussen vrolijke lentejuffers en meer ingetogen, voorzichtig explorerende muziek weerspiegelt wat u nog krijgen zal.

‘Fall Of Spring’ is een mooie cd geworden, die menige lente en zomer zal opvrolijken. Ideaal om jezelf los te wrikken uit je alledaagse leven en de veel te lange winter.