Lou Barlow - Goodnight Unknown

Merge Records

In de eindejaarslijstjes gaat Lou Barlow niet opduiken met zijn nieuwe plaat. Daar zit hij allicht ook niet meer op te wachten. Hij heeft zijn schare fans verzameld in de jaren 90 en "nieuwe markten aanboren" is al lang uit het strategisch plan geschrapt.

Als we aannemen dat de reünietournees met Sebadoh en Dinosaur Jr. lucratief waren, zou dit dus de plaat moeten zijn waar hij volop zijn zin kon doen. Echt veraf blijven de sound van Sebadoh en The Folk Implosion echter nooit. Ook hier krijgen we mooie huis-, tuin- en keukenpopdeuntjes die de gevoelige snaar niet schuwen.

Wie Lou Barlow nog niet kent krijgt wel eerst een representatief staaltje voorgeschoteld van zijn steveriger werk in de eerste twee nummers. Daarvan is titeltrack Goodnight Unknown nog het best te pruimen maar echt wereldsongs kun je deze bezwaarlijk noemen.

Too Much Freedom is wel van dat kaliber. Een eenvoudig en sober gitaardeuntje waarin Lisa Germano subtiel meezingt. Mooi. Sla daarna enkele nummers over tot je bij Gravitate belandt voor het volgende hoogtepunt. Dit is meer uptempo, met ruigere gitaren en een orgeltje, en nog steeds een mooie popsong.

I'm Thinking volgt daarop en is onze favoriet op deze plaat. Een miniatuurtje met enkel gitaar waarin ome Lou de jongeren onder ons de goede raad geeft om in het leven niks te forceren en met de handen op de rug de liefde af te wachten. Hier spreekt een man met levenservaring en zo gezongen geloof je hem meteen.

Nog enkele nummers verder is Take Advantage aan de beurt. Deze ongegeneerd melige ballade kan zo in de soundtrack van 'Shrek IV', in de eindgeneriek waar de held en de heldin samen de horizon tegemoet wandelen in het tegenlicht van de ondergaande zon. We laten nu al een traantje.

Afsluiter One Note Tone mag je ook niet missen al was het maar omdat het het enige nummer is waar Barlow zich eens niet van zijn vriendelijkste kant laat zien.

Daarmee heb je het zo wat gehad. Wie erg gemotiveerd is kan nog naar enkele andere nummers luisteren maar heel veel meer dan flauwere afkooksels van wat besproken is zul je niet meer vinden.

Zouden we deze plaat aanraden? Niet echt. Het is zeker geen volledige mislukking en voor mensen die Barlow al kennen is dit vast niet te missen. Een ijkpunt in 's mans rijk gevulde carrière is dit echter niet, eerder iets voor verzamelaars. Dat hoeft op zich geen probleem te zijn, maar eindejaarslijstjes haal je er niet mee.

Lou Barlow speelt op de Duysteravond in de AB op zaterdag 30 januari.