Lovvers - OCD Go Go Go Girls

V2

In Brooklyn is momenteel nog steeds van alles gaande. Lovvers wou met name tegengewicht bieden aan de welbekende en populaire scene rond The Smell in Los Angeles en bands als Black Lips en Jay Reatard. Hoewel het viertal al meningmaal optrad met verschillende overzeese collega's en er van rivaliteit dus geen sprake was, stak de groep haar patriottisme niet onder stoelen of banken. Om frontman Shaun Hencer te citeren: "There's a wealth of American bands, it's a good time, but when was the last time we championed our own?"Ontstaan uit de resten van The Murder Of Rosa Luxemburg beoogden Lovvers aldus een interessante, rauwe gitaarplaat te maken. En dat is ook best gelukt. 'OCD Go Go Go Girls' klinkt met opzet krakkemikkig en de zang galmt onverstaanbaar op de achtergrond. Wie daar echter doorheen luistert, hoort een debuut dat net zo ambitieus is als pakweg 'Up The Bracket'. Of 'Is This It', zo je wilt.Waar het om draait is dat Lovvers een band is die anno 2009 een oprecht punkalbum heeft weten te maken dat in al haar eenvoud toch veelzijdig en melodieus klinkt. In die zin onderscheidden ze zich van veel hedendaagse soortgenoten.Op het eerste gehoor maken Four Count, Alone With A Girl, en Ad Lib, die vooral geïnspireerd lijken door oudgedienden als The Clash en The Ramones, bij ons de meeste indruk. Na een poosje blijkt echter dat de rest van het album net zo veel temperament bevat. Opvallend genoeg is Human Hair, het enige gerecycleerde nummer van de goed ontvangen EP 'Think', zelfs de minste song.

Over de hele lijn is 'OCD Go Go Go Girls' vooral een album dat nieuwsgierig maakt naar de liveshows van het komende najaar. Tenminste, als je valt voor Lovvers. Ze zijn het type band die je zult verafschuwen danwel omhelzen. Nu hun repertoire niet alleen nog uit de dertien minuten van 'Think' bestaat, is er in ieder geval een stuk meer te genieten. Meezingen blijft vooralsnog echter onmogelijk.