Lovvers - Think

Wichita Recordings

Kill your darlings is een principe dat in het muziekwereldje helaas te weinig in de praktijk wordt gebracht. Als er plots toch een plaat verschijnt waarop amper zeven nummertjes prijken, is de nieuwsgierigheid dan ook snel gewekt. Lovvers nam na het uitbrengen van vier 7-inches in eigen beheer een platenfirma onder de arm en uit die samenwerking vloeide 'Think' voort.

We worden rond de oren geslagen met tal van kloven. Arm vs. rijk, Vlaams vs. Waals, om er maar twee actuele te noemen. En ook in de muziekwereld gaapt een enorm gat. 'Overgeproducet' en 'fake' staan tegenover 'rauw' en 'echt'. En sinds de punk meer kledinglijn dan attitude geworden is, laat staan een muziekstijl, is het bang uitkijken naar elke plaat die het 'punk'-label opgekleefd krijgt. Meestal klinkt het als een koud afkooksel met mediagenieke zangers achter de microfoon. 

Dat af en toe een uitzondering opstaat die de regel bevestigt, is dan ook erg fijn. En die uitzondering blijkt bijvoorbeeld te komen van een zootje uit Engeland: Lovvers. In hun bio vinden ze vooral dít het vermelden waard: "een meisje dat een optreden had bijgewoond, was na afloop zo verward geraakt dat ze de muziek zo snel mogelijk uit haar geheugen wou verwijderen". Mooie referentie voor je eerste échte plaat.

'Think' duurt amper een kwartiertje en staat bol van de noise, of minstens iets dat toch moeilijk anders te omschrijven valt. En, beste vrienden, volgens Lovvers is noise de nieuwe punk. Als je deze plaat door de boxen laat knallen terwijl je de parking van het dichtstbijzijnde grootwarenhuis opdraait, krijg je gegarandeerd enkele geïrriteerde blikken in jouw richting. Geef Lovvers dus maar eens ongelijk: noise ís de nieuwe punk. En iets doet vermoeden dat ze opzettelijk buren willen irriteren.

Openingsnummer Human Hair bestaat zelfs uit zoveel geluid dat het bijna onmogelijk is om tijdens de eerste luisterbeurten ook maar een half woord te begrijpen van wat de zanger eigenlijk zingt. Maar er vallen tegelijk ook lekkere baslijntjes en riffs te rapen. In een notendop: scherp, driftig, jong, bizar. Bekijk ook de bijhorende vreemde clip op Youtube.

Enkele luttele seconden scheiden nummer één van nummer twee en de rest, maar het recept blijft onveranderd. Tegen nummer drie ben je óf helemaal mee óf helemaal tegen, en wanneer de plaat goed halfweg is, ben je de tel volledig kwijtgeraakt. 

Voor je het weet is het album dan ook voorbij, zoals een ritje op de rollercoaster. En dat is meteen ook de grootste kritiek op 'Think'. Het lijkt allemaal verdacht sterk op elkaar, al maakt de puike gitaar met ambulance-allures veel goed.

Conclusie? Hier kunnen veel wannabes een serieus puntje aan zuigen. De komende maanden speelt Lovvers Europa bijna plat en volgens ons bestaan er geen excuses die goed genoeg zijn om dat zomaar aan u voorbij te laten gaan.