Lower Dens - Noötropics

Domino

Lower Dens wordt, sinds het zijn eerste noot de ether instuurde, gehypet door heel wat blogs. De band uit Baltimore maakt dan ook intellectuele muziek. Van bij het begin stond bijvoorbeeld vast dat de band vier albums zou maken die samen een eenheid moeten vormen. Met ‘Noötropics’ zijn we halfweg.

Vergeet de gitaren van debuut 'Twin-Hand Movement'. Die maakten plaats voor keyboards. De reden daarvoor is simpel. Jana Hunter schreef de meeste van de songs op de achterbank van het tourbusje op een simpel keyboard. Dat instrument beheerst ze niet echt en ergens hoor je dat: er wordt op dit album heel veel met gonzende loops gespeeld en het minimalisme viert hoogtij. Beach House meets The Klinik is een goede omschrijving.

De titel van de plaat verwijst naar zogenaamde smart drugs die het geheugen of andere hersenfuncties zouden bevorderen. De mens moet dringend slimmer worden volgens Hunter, want het pad dat we nu opgaan, leidt recht naar de afgrond. Kan technologie ons redden?

We hadden enkele luisterbeurten nodig om door te dringen in het kille universum dat de band hier schept. Nochtans start de plaat sterk met Alphabet Song dat verwijst naar een gedicht van Louis Aragon met als titel 'Suicide' en al een groot deel van de eerder genoemde thema’s behandelt.

Brains is de sterkhouder van de plaat en vormt samen met Alphabet Song en Propagation een prachtige triptiek waarin melodie en ritme het afleggen tegen klankkleur en textuur, wat een vervreemdend effect heeft.

Hunter trekt zich niets aan van interpunctie terwijl ze met haar alt de teksten zingt over de zachte, subsonische donderslagen, het geraas van de symfonisch gestapelde elektrische gitaren en de pingelende, ijskoude druppels van de toetsen.

In Lamb weerklinkt de vrees voor de toekomst, terwijl Hunter in Candy hoopvol zingt: “Couldn’t we make it if we try?” Zo aarzelt deze plaat tussen vrees en hoop, tussen kunst en verveling. 

Lion In Winter Pt. 2 redt de plaat daarvan en ook Nova Anthem, nochtans een slepende song, is een parel. Helaas moet Lower Dens een paar artistieke statements stellen zoals het tekstloze Lion In Winter Pt. 1  en de meer dan twaalf minuten durende afsluiter In The End Is The Beginning. Om die uit te zitten, voelden we toch wel behoefte aan wat smart drugs.

Lower Dens maakte met ‘Noötropics’ een interessante plaat en misschien wel een visionair kunstwerk, maar voor wie ambiance en spelplezier verkiest boven experiment hebben we maar één raad: afblijven!