Magda - From The Fallen Page

M_inus

Gebogen over haar werktafel zit Magda dagenlang geconcentreerd als een hersteller van uurwerken te sleutelen aan kleine onderdeeltjes die op de juiste plek moeten zitten om heel het radarwerk gaande te houden. Zo klinken haar minutieus opgebouwde dj-sets tenminste. Ook haar debuutalbum lijkt een huzarenstuk van honderden kleine radartjes te zijn, maar spijtig genoeg levert het niet altijd boeiend materiaal op.

Dat de uit Polen afkomstige Magdalena Chojnacka een donker kantje meezeult kon je ook al weten aan de hand van haar vorige materiaal. Het is dan natuurlijk niet verwonderlijk dat alles zwart voor onze ogen kleurt als we naar ‘From The Fallen Page’ luisteren. Wel niet meteen een uitzondering op het door technopionier Richie Hawtin gerunde platenlabel M_inus. Alles zit in mysterie verhuld en achter elke beat schuilt gevaar. Beide oren op de rug houden is sterk aan te raden.

Magda kreeg daardoor ook al snel het minimal techno-label opgeplakt. Niet meteen een onterechte keuze, maar het moet wel gezegd worden dat Magda op dit album ook een aantal andere stijlen door haar molen draait. Zo is Breakout ontegensprekelijk geïnspireerd op de acid techno van DJ Pierre uit begin jaren 90 en lijkt Music Box op prospectie geweest te zijn bij de elektronicapioniers tien jaar eerder. En we vermoeden zelfs dat componisten als Jonathan Harvey in haar cd-collectie verblijven.

Boeiend, maar het mist toch allemaal punch. Het nevelige sfeertje kan je niet meteen opslorpen zoals labelgenoot Plastikman dat kan en evenmin lukt het haar om van haar geluidssculpturen ook boeiende dancemuziek te maken zoals Pantha Du Prince dat bijvoorbeeld  doet. Nu blijft het allemaal wat onverschillig rondzwerven zonder echt te weten welke richting het uit wil en blijft het kil en emotieloos klinken.

Enkel bij Japan, de tiende en laatste track, lukt het plots wel. Misschien zijn het de verknipte blazers die het nummer een grappige ondertoon bezorgen, of misschien eerder de voor Magda ongewoon vrolijke synths. We weten het eerlijk gezegd niet goed, maar in elk geval werkt het geweldig op ons gestel. Zo hadden we wel tien nummers kunnen verdragen.

Maar als dat het enige nummer is dat van ‘From The Fallen Page’ spontaan in ons hoofd blijft logeren, dan vinden we dat veel te weinig. Van deze straffe madam hadden we net iets meer verwacht. Hopelijk mikt ze volgende keer evenveel op de benen als op het hoofd.