Magenta - We Are Legend

Tigermoth Records

De afgelopen tijd hebben we twee gezichten leren kennen van Robert Reed. Met het Sanctuary-project trad hij als éénmansorkest in de multi-instrumentale voetsporen van Mike Oldfield; in zijn nieuwste band Kiama tekende hij voor songgerichte classic rock met proginvloeden. Die twee werelden vloeien vanzelf in elkaar over als Reed met Magenta het zevende album ‘We Are Legend’ inblikt.  

We Are Legend

Het schrijven van de ultieme epic is voor vele progrockgroepen zoals het vinden van de Heilige Graal. Genesis deed het met Supper’s Ready, Yes vond de sleutel tot hogere sferen in Awaken. Stardust We Are van The Flower Kings is ook alweer twintig jaar geleden. Op het zesentwintig minuten lange Trojan komt Magenta soms aardig dicht in de buurt. De Welshe groep heeft zeker een eigen identiteit, al zijn de invloeden van Yes en Pink Floyd nooit veraf.

Over de eerste helft van Trojan staat Yes met kapitale letters geschreven: de Steve Howe-achtige uithalen van Chris Fry, de bij Squire aanschurkende grooves van Dan Nelson, zelfs de frasering van Christina Booth op zijn Jon Andersons. Een moogsolo van Reed bereidt je voor op een eerste piek, rond minuut elf. Volgt dan een tekstuele verdieping tegen een muzikaal mijmerende achtergrond, tot Fry weer ouderwets uithaalt. Het tweede deel is Floydiaans, tot zelfs een percussie-workout die herinnert aan Time van het legendarische ‘Dark Side Of The Moon’. Het stuk eindigt bij het beginpunt met een herhaling van het eerste thema.

Erg bepalend in Colours is het Gilmour-achtige spel van Fry, gestut door Nelsons ritmisch erg flexibele bas. Reeds Hammondorgel trekt het nummer een retrojasje aan. De finale wordt zorgvuldig georkestreerd terwijl Booth vanuit haar tenen zingt. Legend is meer uptempo. Hier worden meerdere spanningsbogen getrokken. Met name Fry zorgt alweer voor de suspense-opwekkende momenten. Halfweg de tiende minuut intervenieert hij met een akoestische miniatuurtje op zijn Yes ten tijde van ‘Keys To Ascension’ om het symfonische einde in te leiden.

Magenta bewijst met ‘We Are Legend’ dat ze op elk nieuw album steeds beter worden. Dat deze schijf uit drie langere stukken bestaat, zegt veel over hun ambitie. Dat de muziek nergens inzakt als een soufflé, zegt veel over het talent van deze solide band. 

24 juni 2017
Christoph Lintermans