Magic Kids - Memphis

Matador Records

De mierzoete melodieën en de barokke manier waarop ze werden afgewerkt kunnen de “like-a-kid-in-a-candy-shop”-metafoor alleen maar onderschrijven. Magic Kids komt op de proppen met arrangementen die je normaal genomen niet zou verwachten van zulke jonge muzikanten. Of het nu gaat om blazers, strijkers, synths of gezongen harmonieën, het zestal uit Memphis doet er altijd smakelijke, licht verteerbare dingen mee. Het nummer Candy, dat een simpel, dromerig liefdesverhaal vertelt – “There’s no Candy sweeter than my baby” – trekt de metafoor nog verder door en levert tegelijk de blauwdruk van de sound van Magic Kids. En die sound laat zich minder samenvatten door een opsomming van stilistische gemeenplaatsen dan door het sleutelwoord verbeeldingskracht. Die gemene deler levert elf kleine, glanzende popsongs op, die één voor één een eigen weg inslaan. Als een onrustige kudde schapen die met geen herdershond in toom te houden valt. Opener Phone Song begint met een kamerorkest. Een dartele piano neemt daarna het roer over en maakt ruimte voor een groove met de panache van Dexy’s Midnight Runners en de lichtvoetigheid van Belle & Sebastian. Vanaf Superball worden om de twee á drie minuten nieuwe compartimenten in het geluidskabinet van Magic Kids onthuld. Songs als Good To Be en Sailing zetten de ketting van gouden melodieën verder. Maar het is vooral Skateland dat je op het puntje van je stoel weet te houden. Het is een minisymfonie die ontsproten lijkt aan het brein van Brian Wilson. Een wollige synth en vijf totaal onverwachte noten elektrische gitaar maken Sailing tot een fijne synthese van uiteenlopende invloeden. Of beter: “herinneringen aan invloeden”, zoals de band ze zelf graag noemt. De immense muzikale erfenis van thuisstad Memphis zit daar zeker voor iets tussen. Maar hoe magisch die stad ook mag zijn, een écht baanbrekende plaat kon ze Magic Kids niet schenken. Want schakelen we de sixtiespop even uit, dan horen we nog steeds Girls, The Last Shadow Puppets en zelfs het Zweedse Marching Band. ‘Memphis’ is een aangename nazomerplaat. Dat staat vast. Al zijn we benieuwd wat Magic Kids in zijn mars heeft eenmaal de band volwassen is. Magic Kids heeft het namelijk in zich om van geniaal lichtgewicht uit te groeien tot een zwaargewicht met een echt meesterwerk in de knoken.

Op 3 november speelt Magic Kids ten dans in de Botanique.