Malcolm Middleton And David Shrigley - Music And Words
Melodic
Twee werelden die op één cd worden gevat. Zo zou je ‘Music And Words’ van het illustere duo Malcolm Middleton en David Shrigley kunnen omschrijven. Leuk voor twee songs, waarna de (onderbroeken)lol er algauw vanaf is.

Met zijn Human Don’t Be Angry-project sloeg Malcolm Middleton de instrumentale weg in. Nu is hij terug toe aan woorden. Alleen zijn het niet de zijne, maar die van cartoonist – de hoes is van zijn hand – en landgenoot David Shrigley. En die slaagt erin nog meer zuur, bitterheid en kak-, neuk- en pislol te spuien dan zijn illustere vriend.
Soort zoekt soort en dus is het eigenlijk niet meer dan logisch dat die twee bij elkaar terecht zijn gekomen. Ongetwijfeld kon Middleton zich perfect vinden in de teksten van Shrigley en heeft hij zich prima geamuseerd met het vinden van haaks daarop staande, best aardige muziek. Het zou ons ook niet verwonderen als die twee gierend over de vloer van de studio hebben gerold als ze bedachten dat iemand dit potje onwelriekend venijn ooit zou kopen.
Muzikaal gaat Middleton eigenlijk gewoon door op zijn elan. Opnieuw wordt er geëxperimenteerd met elektronica (Walker), haalt hij er af en toe de gitaar bij (Houseguest) en doet hij verder vooral waar hij zin in heeft. Uit de band springen is er nergens bij. De enige song die, wat dat betreft, een tikkeltje opvalt, is Sunday Morning, waarin nog enige agitatie te merken is.
De teksten worden nergens gezongen, maar overal gereciteerd. Meestal door acteur Gavin Mitchell, per uitzondering door anderen. Zo mag ene Bridget McCann, ook actrice, Story Time voor haar rekening nemen. De teksten zijn best leuk voor een keertje, maar na dat ene keertje is de lol er wel vanaf en erger je je enkel nog aan de puberale onzin, die er voortdurend wordt gespuid. Het lijkt wel of ze voortdurend aan het uittesten zijn hoe ver ze nu precies kunnen gaan.
Ongetwijfeld zijn er mensen die hier plezier aan beleven en als curiosum is dit best aardig, maar of de plaat nog uit de kast zal komen is hoogst twijfelachtig. Tenzij dan om aan te tonen hoe het niet moet. Dus fuck this shit en laat ze vooral fucking links liggen. Want u gaat er fucking veel spijt van krijgen als je dit shitty stuk stront zou kopen. Tot zover deze fucking recensie.