Marco Z - The Ordinary Life of Marco Z

Universal Music Group

Hij had een Spaanstalige rapper kunnen zijn, met een naam als Marco Z, maar dat is hij niet. Wel is hij een Limburgse singer-songwriter die denkt dat hij een vogel is. Marco Zanetton heeft met I’m A Bird een enorme hit te pakken die de brug weet te slaan tussen Radio 2 en Stubru. Met ‘The Ordinary Life of Marco Z’ voegt hij nu ook een eerste volledige langspeler aan zijn repertoire toe.

“Laten we maar meteen met de deur in huis vallen.”, moet hij gedacht hebben toen hij I’m A Bird als eerste nummer op zijn cd zette. Geen goede zet zo blijkt. Het nummer, dat menig radioluisteraar ondertussen al van voor naar achter kan mee zingen, weegt als de last van een overladen pakezel op de rest van het album. De nummers die erna volgen halen niet het nodige niveau om die melodie uit je hoofd te krijgen!

Dan maar een andere benadering. We starten de cd opnieuw, maar dan vanaf nummer twee, Delivery Failed. Een vrolijk melodietje met veel wo-ho-ho’s dat ondanks de korte drie minuten toch snel gaat vervelen bij gebrek aan variatie. Ook het volgende nummer, Endlessly Be Together, doet daar aan mee, al is de vrolijkheid al een pak minder. Hij zingt: “This inspiration, no revelation”. We konden het zelf niet beter zeggen!

Marketing Song is het eerste nummer dat doet hopen op meer. Een catchy piano, samen met een (uptempo) combinatie van bas en drum, en als het eentonig dreigt te worden een gepaste gitaarsolo, zijn de ingrediënten die zorgen voor de energie die bij de vorige nummers ontbraken.

Maar de hoop wordt al snel terug de kop ingedrukt met een nieuwe lading woh’s en oh’s. Zowel Pogo als Little Bit Of Me zijn ermee doordrenkt! Just Like Annie en When We’re Online klinken beiden wel energieker, maar het probleem zit hem in de zang. Deze klinkt nooit overtuigend en het lijkt wel één lange klaagzang.

Op het ingetogen This Ain’t the Town bewijst hij echter dat hij wel degelijk goed kan zingen. Het stemgeluid doet een beetje denken aan Admiral Freebee. Jammer dat dit nummer nauwelijks tachtig seconden duurt.

Ook op het bluesy Nothing There in My Heart bewijst hij zijn kunnen. De drang om een echt popnummer te moeten maken lijkt hier van zijn schouders te zijn gevallen. Je zou zowaar nog gaan geloven dat het een gebroken man is die zijn problemen van zich af moet schrijven. Slotstuk Bringing Back The Love sluit daar nauw bij aan en had gerust een nummer van The Verve kunnen zijn. Jammer dat we er zo lang op hebben moeten wachten!

Helaas, als we op deze plaat moeten afgaan, kunnen we enkel besluiten dat het leven van Marco Z, net als zijn plaat, alledaags is. Niemand zal deze vogel neerschieten, maar een hoogvlieger is het toch ook niet.