Mark Lanegan Band - Gargoyle

V2

'Gargoyle, de opvolger van 'Phantom Radio',  is alweer het vierde album onder de noemer Mark Lanegan Band, een album waarop Lanegans doodgraversstem het duel aangaat met prikkelende elektronica. 

Gargoyle

Lanegan beschikt over een bijzonder instrument: zijn uit duizenden herkenbare stem. Het is die stem die zelfs gemiddelde songs tot een hoger niveau tilt. Dat bewees hij eerder al op talloze albums, waaronder het intussen tot klassieker benoemde 'Bubblegum' dat vol klassesongs staat en waar Lanegan op zijn best staat te zingen.

Maar dat onaardse niveau van 'Bubblegum' haalde hij sindsdien nergens meer. Niet op 'Phantom Radio' en evenmin op 'Gargoyle'. Niet dat dit een slechte plaat is, well durven we te zeggen dat Lanegan stilaan een kopie van zichzelf aan het worden is. Dat is jammer, want als er nu één iemand is die leven en dood en alles daartussen kan bezingen, is hij het wel.

Opmerkelijk hoezeer hij zich op het door Alain Johannes geproduceerde 'Gargoyle' bedient van drumloops en programming. Het mocht duidelijk allemaal wat experimenteler. Maar afscheid nemen van het kenmerkende groepsgeluid met grunge, indierock en elektronica doet Lanegan ook weer niet.

Traditionele songs verrijken met electronica is iets waar Lanegan de laatste jaren steeds vaker in geïnteresseerd lijkt. Op 'Phantom Radio' hoorde je al hoe hij zijn beste Sad Disco neerzette. Het is op datzelfde stramien dat hij hier verderbouwt. Met  songs als Deaths Head Tattoo (met inbreng van Greg Dulli) en Nocturne ben je meteen op vertrouwd terrein. Echte opgewekt of blij word je er niet van; het sombere overheerst; en liefde, voor Sister bijvoorbeeld ("Sister of mine / set the sky on fire / the savage kingdom is blind").

Rond Lanegans hoofd cirkelen er nog steeds demonen (Emperor en het withete, niets ontziende Drunk On Destruction), maar met de leeftijd wordt hij beter in het bezweren ervan. En dan is er die eeuwige zoektocht naar liefde en schoonheid, wat tot uitdrukking komt in Goodbye To Beauty. De echte parels zitten in de staart van het album, met First Day Of Winter (zo mooi als de titel doet vermoeden) en het bevrijdende Old Swan.

'Gargoyle' is een goede Laneganplaat, die zijn evolutie als muzikant documenteert, maar niet het definitieve meesterwerk is dat hij nog in zich heeft.

Mark Lanegan stelt het nieuwe album voor op 23 en 24 november in Trix. 

19 oktober 2017
Philippe De Cleen