Mark Lanegan Band - Phantom Radio

Heavenly Recording

Mark Lanegan moet zowat de meest productieve zanger van het moment zijn. Daar komt nog bij dat het zo een verdomd goede zanger is én dat hij zelden minderwaardig materiaal uitbrengt. De verwachtingen voor ‘Phantom Radio’, de derde lp met zijn Mark Lanegan Band zijn dan ook hooggespannen.

We hebben het nu geenszins over het niveau, maar er zijn geen zekerheden meer. Oerrocker Lanegan componeerde de nummers op ‘Phantom Radio’ met zijn smartphone, meerbepaald met de app Funk Box. Later liet hij zijn band, die er met Aldo Struyf en Frederic Lyenn nog steeds behoorlijk Belgisch uitziet, met die demo’s aan de slag gaan. Deze aanpak levert een plaat op waar je de aanwezigheid van subtiele electronica steeds gewaar wordt, maar waar Lanegan toch zijn kenmerkende zelve blijft.

Nauwelijks een halve minuut ver in openingstrack Harvest Home zingt de man reeds "Now black is the color / Black is my name / And I used to burn it up / We chased the devil away". Onmiddellijk al een degelijke en stevige binnenkomer die somber rockend, maar tegelijk ook groovend de revue passeert. De toon is meteen gezet voor een album vol postgrunge, duisternis, verlossing en donkere humor.

Judgement Time en I Am The Wolf herinneren we ons nog van tijdens zijn optreden op Cactusfestival waar ze toen al grote indruk op ons maakten omwille van hun beperkte arrangement en grote dreiging. Lanegan toont zich hier als een volwaardige crooner.

De somberheid druipt van Floor Of The Ocean. Deze sombere electro popsong sleept zich gezapig vooruit. De synths zijn hier prominent aanwezig en storen niet. Echt vrolijk word je ook niet van het melancholische Torn Rood Hart. Dit is wellicht het mooiste liefdesliedje dat Lanegan ooit heeft opgenomen. De gitaar en synthesizers zorgen voor een sfeertje dat aan Joy Division doet denken.

Death Trip To Tulsa sluit de plaat stevig af en is misschien wel de meest traditionele song met een wervelende begeleiding waar Lanegan zijn rauwe stem overheen schuurt.

‘Phantom Radio’ is een prachtige verzameling van gospel getinte ballads tot bluesy rockers, waarbij Lanegans kenmerkende stem alweer de ster van de plaat is. Hoeveel platen de man nog van plan is om uit te brengen weten we niet, maar ons lijkt hij helemaal nog niet uitverteld.