Martha Tilston - Machines Of Love And Grace

Squiggly

Sommige albums vragen veel van de moderne, multitaskende mens. Zo ook dit zesde album van de Engelse singer-songwriter Martha Tilston. Wie zich wil verliezen in deze tegenwereldse plaat schakelt best alle telefoons uit, steekt alle computers en tablets weg en trekt de stekker van het flatscreen uit. Een biologisch biertje erbij, dat kan nog net.

Martha Tilston, dochter van de legendarische Steve Tilston en stiefdochter van de Ierse folkzangeres Maggie Boyle, plast ook deze keer niet naast de familiepot. Slechts één liefdesliedje valt er te bespeuren op dit meer dan een uur durende album. Alle andere songs gaan over het belang van de natuur, feminisme, het moederschap en aanverwante thema’s.

Haar liedjes bevatten veel maatschappijkritiek, maar Tilston slaagt er toch in om weg te blijven van politieke slogans. Bijna altijd vertrekt ze vanuit een zeer persoonlijke bezorgdheid. Of het nu gaat over nucleaire energie, overconsumptie of de muziekindustrie, ze heeft er altijd wel iets zinnigs over te zeggen.

Dat dit geen vrolijk album is, zal wel al duidelijk zijn. Hier en daar is er dan ook een duidelijke bluesy toets aan haar folk toegevoegd. Haar typische, Keltische manier van zingen, met veel tremolo en langgerekte klanken versterkt nog het gevoel van weemoed en verlangen naar een betere wereld.

Toch slaagt ze erin om ook een moderne glans te geven aan haar werk. Net zoals in het gedicht van flowerpowerschrijver Richard Brautigan waarnaar de albumtitel verwijst, vinden elektronische elementen en samples hun plaats in de organische sound van Tilston.

Naast het ene liefdesliedje is er ook plaats voor een hommage aan Joni Mitchell. In Butterflies brengt Tilston eer aan haar als muzikale dochter en geestesgenoot: “Yes the bombers are still flying, but we are your children and we’re working on turning them into butterflies.”

Niet alle nummers halen het niveau van opener Stags Bellow, maar eens je in de sfeer bent en het trio Staircase, Suburbia en Shiny Gold Car passeert, heb je toch de neiging om het bos in te lopen en je op je rug te gooien op een zachte stapel gevallen bladeren.

‘Machines Of Love And Grace’ is dus duidelijk een plaat voor moderne bloemenkinderen of misschien wel een Lifeboat For The Soul’ zoals de verborgen track heet.