Martyn - The Air Between Words

Ninja Tune

Een Noorderbuur die weet hoe je beats smeedt. Steeds weet hij een solide sound voor de dag te brengen, steeds is er kwaliteit. Zo ook op ‘The Air Between Words’, zijn derde langspeler. Daarvoor klopte hij aan bij het stilaan legendarische Ninja Tune en die deden met plezier open. Ook Four Tet is trouwens aanwezig, om maar te zeggen met welke man we te maken hebben.

Waterachtig glooiende synths verwelkomen je in Forgiveness, Step 1. Deze intro is meteen veelzeggend voor de sfeer van het hele album, want hij vormt een voorbode voor binnenkomer Glassbeadgames (niet toevallig de samenwerking met Four Tet). Dat nummer neemt je met fonkelende synthtrapladdertjes en een loop van een croonende r&b-vrouwenstem mee op fantasiereis tot de break je netjes terug op de aarde zet met maar één doel: dansen met de handen in de lucht. De netjes afgewerkte percussie doet de rest. Later op de plaat zorgt Like That voor nog zo’n apotheose.

Toch wordt er ook uit andere vaatjes getapt. Empty Mind is bijvoorbeeld eerder koel en dubby, met ook killere vocals. Wel een steeds weerkerende trend: de flow. Geen moment sta je stil; er is geen tijd om te temporiseren. Drones volgt die stijl, al is het in een jazzy variant. Geen resem clubhits dus, wel die noodzakelijke – en zo mogelijk nog moeilijker te schaven - nummers die de boel bij elkaar houden.

Love Of Pleasure en later nog Lullaby schipperen tussen de twee oevers, want ze kunnen niet goed kiezen tussen de dromerszijde (dankzij vocals) en de dubby dancezijde (dankzij respectievelijk logge en stuiterende beats). Two Leads & A Computer en slotnummer Fashion Skater experimenteren dan weer met tikkende drumcomputers. Maar veel indrukwekkends – op een verzengend slot na - komt daar niet uit voort. En Forgiveness, Step 2 zigzagt een naburig grimestraatje in.

Het album heeft dus wel meerdere zijden; met enerzijds een knappe flow, maar anderzijds soms ook moeilijkere stukken die toch enkele luisterbeurten nodig hebben. In een club zijn die paar kansen er niet, elders wel. Mooie poging dus om met elektronica het gemoed een bepaalde richting in te stuwen en vaak lukt dat nog ook.