Matt Watts - Songs From A Window

Starman Records

In de staart van 2014 zagen we erg aangename showcase van Matt Watts, die het wilde westen van Montana als thuisbasis verruilde voor Antwerpen. In de kleine zaal van de Arenberg zagen we een erg jonge folkie schitteren. Een troubadour die een paar liedjes heel klein, ingetogen en bedachtzaam bracht.

De jonge bard heeft al enkele ep’s en albums uitgebracht, zoals ‘Joy And Longing’ of het erg mooie ‘Wayward Wind’ dat hij met The Calicos uitbracht en nu dus een vervolg krijgt met deze ‘Songs From A Window’.

In de studio's van Guido Van Beeck en Joan Gimenez Flores nam Watts zijn ‘songs from a window’ op. Een album vol hedendaagse folk, al zijn er ook uitstapjes richting country en rootsy folkrock. Wat Watts brengt, klinkt erg authentiek. Hij is een songwriter die observeert, reflecteert en soms erg lang in zijn ziel gaat zoeken naar verhalen. Meermaals duikt de geest van Leonard Cohen op. Op zich niet zo erg verrassend gezien de introspectieve mijmeringen en het spaarzame gitaarspel.

Al van bij de eerste gitaartokkels in Leonard Peltier, een modern westernscenario over onrecht en schuld, horen we dat het geen vrolijke rit wordt. Of zoals Watts het zelf stelt:  “Some men need anyone to carry the blame”. In de wat desolate liedjes horen we ook verlangen en liefde, zoals in Just Over The Highway dat muzikaal gezien zijn inspiratie haalt bij vroege Dylan en andere folkies als Bert Jansch. En de liefde wordt lang niet altijd beantwoord, zoals uit Did You Have To Be So Cruel blijkt.

Sommige nummers zijn dan weer iets woester van aard, zoals in het aan Springsteen anno 'Nebraska' refererende All You’ve Come To Do, het met snedig Hendrixiaans slidewerk opgejaagde Orphans of afsluiter Bitterness. In het ontroerende Unkind graaft Watts in zijn ziel om vast te stellen dat het leven niet altijd even vanzelfsprekend is.

Ontroering tot op het bot voelen we ook bij het met mondharmonica ondersteunde To Keep You Here For A While, dat een genereuze bijdrage van de Antwerpse klokkentoren bevat. In Home By The River (A Home By The Sea) verklaart Watts dan weer zijn liefde aan zijn nieuwe thuisbasis. Hoewel het album grotendeels bestaat uit akoestische gitaar en stem, brengt For That Lonesome Eye een harmonium in stelling, hetgeen aan Neil Young doet denken.

‘Songs From A Window’ is een blijver. Zo eentje waar je regelmatig naar terugkeert. Een van de argumenten daarvoor legt Watts ons zelf voor: " For you will know him  as you know me / not one stone upon another will i keep" (You Will Know Him). Omdat soberheid en verstildheid iets doen met onze ziel. Alleen al daarom.