Matthew Barber & Jill Barber - The Family Album

Outside Music

Een streepje country (liefst country noir of outlaw) af en toe? Daar zijn wij niet vies van. De vaak naturalistische teksten die de zelfkant van de maatschappij beschrijven, gekoppeld aan melancholische instrumenten als de lapsteel en de viool, daar lusten wij bijwijlen wel pap van.

En omdat het wel een tijdje geleden was dat we nog een countryplaat gehoord hadden, was het met veel water in de mond dat we ‘The Family Album’ van broer en zus Matthew en Jill Barber in de speler schoven. De twee zijn elk apart al goed voor meer dan twaalf soloplaten en werden al overladen met nominaties voor meer dan dertig awards.

Maar opener I Must Be In A Good Place Now bluste ons enthousiasme als een waterkanon het vuur van een betoger. Was ‘The Family Album’ een zeemzoete verzameling van weliswaar intieme, maar zeemzoete countryballades? We gooiden bijna onze Stetson terug op de kapstok waar hij al maanden stof had verzameld. Bijna, want Song To A Young Seagull, een cover van de Canadees Gene MacLellan stuurt de stier terug de arena in en One True Love begint dan wel als een terugkeer naar de honingpot, maar bloeit daarna mooi open.

Daarna krijgen we wel weer wat Disney-country, maar het duo kweekte ondertussen wel wat goodwill en plukt daar de vruchten van in het midden van de plaat met twee heel mooie covers: Summer Wages van Ian Tyson en de hartverscheurende Franse oorlogsballade The Partisan.

Daarna is het weer van dattum en krijgen we zin om in onze schommelstoel te kruipen bij het door Jill geschreven Big Picture Window. Maar dat is het plekje van Grandpa Joe, die wordt bezongen in de  gelijknamige, door Matthew geschreven ode aan zijn Schotse grootvader

Afsluiten doen broer en zus weer met twee covers, maar ook al is het één van de mooiste liedjes aller tijden, wat ze uitspoken met If I Needed You verdient pek en veren (al werd de pek hier vervangen door hectoliters stroop). En nee, de weelderig gearrangeerde make-over van Neil Youngs Comes A Town brengt geen soelaas.

Een ding moeten we ‘The Family Album’ meegeven: het is een volstrekt ongevaarlijke plaat, geschikt voor alle leeftijden en vooral geschikt voor liefhebbers van de Nashville-sound. Ze past perfect bij het zondagse ontbijt bijvoorbeeld, maar wie zijn country liever rauw en wat ranzig heeft, zal hier zijn tanden op stukbijten vanwege het hoge suikergehalte. Er zijn uit deze koffiekoek wel wat krenten te plukken, maar vergeet niet de tanden te poetsen na gebruik.