Matthew E. White - Fersh Blood

Domino

Dat Matthew E. White niet helemaal klaar was voor het succes van zijn debuutalbum, is nog licht uitgedrukt. De tweeëndertigjarige Amerikaan was volledig uitgeput na de wereldtournee die hem op grote festivalpodia als Bonnaroo, Glastonbury en Primavera bracht. Intussen heeft White de kracht gevonden voor het schrijven van een nieuw album. Deze plaat heet dan ook niet ontoepasselijk ‘Fresh Blood’.

Openen doet Matthew E. White met een gezellig nummer. Take Care Of My Baby is tekstueel zeer eenvoudig, maar dat deuntje krijgen we enkele dagen niet uit ons hoofd. White laat de luisteraar meteen kennismaken met het halve orkest dat hij achter zijn kar heeft gespannen bij de opname van dit album. Dat dit lied meer dan vijf minuten in beslag neemt, vormt dan ook geen enkel probleem.

Rock & Roll Is Cold is dan weer net het tegenovergestelde, ondanks het feit dat deze minder lang is dan de opener. Bij de "Ooh la la"-s, die het nummer inleiden, wanen we ons even in de musical van de Lion King. Wat volgt bevat te weinig variatie en komt zeer eentonig over. Wat het nummer alsnog redelijk kan rechthouden zijn de lyrics. Op een nochtans vrolijke toon boort White enkele genrestereotypen de grond in. Onthoud goed: “Rock & roll is cold”, “R&B is free” en “Gospel licks are gifts”. Matthew E. White heeft het gezegd!

In Fruit Trees zijn de strijkers en koperblazers op de achtergrond van essentieel belang. White smijt zich hier nog maar eens in een vrolijk en liefdevol lied alvorens de stemming volledig om te doen slaan in het hierop volgende Holy Moly, een lied dat zou gaan over seksueel misbruik in de kerk. White opent rustig met de woorden: “Holy moly, what is wrong with you”. Ongeveer in de helft van een dikke vijf minuten heerlijkheid vindt het lied zijn climax waarbij frustraties de vrije loop gaan. Veel beters zal u op deze plaat niet vinden.

Dat Matthew E. White zware thema’s niet uit de weg gaat, is ook duidelijk in enkele rustigere nummers, waarin de dood vaak centraal staat. Circle ‘Round The Sun wordt gezongen vanuit het standpunt van iemand die op het punt staat zelfmoord te plegen en bidt tot God dat de mensen die hem zullen vinden, hem zullen begrijpen. Tranquility is dan weer een ode aan de acteur Philip Seymour Hoffman, die vorig jaar overleed ten gevolge van een overdosis heroïne. Volgens White was Hoffman alles wat een artiest moest zijn.   

Muzikaal blijft White vasthouden aan wat we van hem gewend zijn. Toch lijkt het aantal muzikanten in zijn band alleen nog maar te zijn uitgebreid. Deze brede verzameling aan muzikanten zorgt op ‘Fresh Blood’ voor een zeer rijk en orkestraal geluid. Het is dan ook een goede plaat, die zeker niet moet onderdoen voor zijn voorganger. Al is het op een echt meesterwerk van Matthew E. White hoe dan ook nog wachten.

Op 23 april speelt Matthew E. White in de Ancienne Belgique, wij hebben drie duotickets te geef voor dat concert. Mail 'Matthew' naar win@damusic.be en val in de prijzen.