Mavis Staples - Livin' On A High Note
Anti
Mavis Staples is terug. En daar kunnen we alleen maar blij om zijn. De zesenzeventigjarige zangeres, nog steeds voorzien van een uit de duizenden herkenbare stem, toont zich op het nieuwe 'Living On A High Note' als een modelvoorvechtster van burgerrechtenbewegingen. Ook daar kunnen we alleen maar blij om zijn. Binnenkort trekt Staples op tournee met Bob Dylan (die haar al een paar decennia verafgoodt); de ideale gelegenheid om de fans wat nieuwe nummers voor te schotelen.
De Staple Singer heeft al lang haar strepen verdiend. De laatste jaren kreeg ze erg veel steun van Jeff Tweedy (Wilco), die samen met haar aan 'One True Vine' (uit 2013) en 'You Are Not Alone' (2010) werkte. Op 'Living On A High Note' fungeerde M. Ward als producer. En die bracht naast een song ook wat gitaar en piano aan. Voor de gelegenheid werd een keur aan songschrijvers opgetrommeld om een bijdrage te leveren. Die bedankt ze allemaal in de krachtige, funky opener Take Us Back ("I got friends and I've got family / I've got help from all the people who love me").
Die opener (geschreven door Benjamin Booker, één van de vele jonge talenten die Staples zo genereus een plekje gunt) neemt ons mee naar de straten van Chicago en brengt wat moeilijke momenten van haar carrière in herinnering ("Chicago wasn't always easy"). Desondanks blijft Staples hoopvol en optimistisch, wat ook uit het door Ben Harper gepende Love And Trust blijkt.
Ze slaagt er onder meer in om met haar stem songs als de meeslepende ballad If It's A Light naar een hoger plan te tillen. Die ballad wordt gevolgd door het uptempo en krachtdadige Action ("who's gonna do it if I don't do it?"), al geef ze iets verderop haar zorgen te kennen: ze is "tired and scared for our children". Zoals de huidige single al aangeeft leeft de r&b-ster tegenwoordig "on a high note".
Songs als Don't Cry of het van een funky blazersarrangement voorziene Tomorrow maken duidelijk dat de hoop op een betere toekomst de kern vormt van dit album.
Kant twee legt de focus op rustige en intieme songs waar Staples wat dieper kan gaan, zoals tijdens Dedicated, een bijdrage van Justin Vernon. Die vormt het glijmiddel voor History, Now waarin ze duetteert met Donny Gerard. En zelfs met een eenvoudig gitaarriffje en in wezen dito song (One Love) weet Staples iets groots aan te vangen.
Een van de absolute hoogtepunten is de door Nick Cave geschreven gospelsong Jesus, Lay Down Beside Me. Het sobere, maar desalniettemin erg straffe MLK Song krijgt de eer om het album waardig af te sluiten, een song waarin M.Ward en Mavis Staples actuele geschiedenis schrijven door de erfenis van wijlen Martin Luther King te eren.
'Living On A High Note', in wezen een geschenkje aan de fans die de soul-en gospellegende jaar en dag trouw steunden, een comebackplaat noemen is het album onrecht aandoen. Staples bewijst nog steeds alive and kicking te zijn, hetgeen veel goeds belooft voor haar tournee in het voorprogramma van Bob Dylan.