Maya Jane Coles - Comfort

I/AM/ME

De stroom geweldige (deep)house releases die uit het Verenigd Koninkrijk komt aanwaaien werd mede dankzij Maya Jane Coles in gang gestoken. Zij is ongetwijfeld een van de leading ladies in de ondergrondse house/techno scene van dit moment. Net zoals bij Nina Kraviz klinkt haar muziek donker en mysterieus, alleen geeft zij er geen industriële klank aan maar overgiet ze het geheel met een warme dubby saus.

Dat dubby karakter heeft altijd in haar muziek gezeten. De meeste 12 inches van haar werken goed op een zomerse after party. Wanneer het zonlicht boven de zeespiegel komt piepen en het strand in lichterlaaie zet. U kent dat wel. De gebruikte elektronica herbergt daarenboven steeds interessante nieuwe geluiden en dat is op haar debuutalbum ‘Comfort’ niet anders.

De Brits-Japanse nachtraaf zet hier ook meer in op vocalen. En dat werkt goed, zeker op een album. Meer dan een dj-album is dit dan ook een heerlijk luisteralbum dat – gelukkig – op alle momenten van de dag dienst doet. Dat ze hoog in de ranking van het nightlife-gebeuren staat kan je ook afleiden aan de gastbijdrages die ze wist te strikken. Zo nemen niemand minder dan Miss Kittin, Tricky, Kim Ann Foxman en Nadine Shah vocalen voor hun rekening.

Die laatste, singer-songwriter en binnenkort met haar band in de Botanique te bewonderen, is te horen op het prachtige Blame. Fans van The xx gaan dit zonder meer graag verorberen. Ook Kittin en Tricky krijgen nummers op maat gemaakt: het gebalde Take A Ride en het grimmige Wait For You. Daarentegen heeft Kim Ann nog nooit zo donker geklonken als in Burning Bright.

Verder moet je dit album vooral als een geheel zien. Eens je de toegangspoort door bent laat je je maar leiden. Op het einde word je weer netjes afgezet en ontwaak je rustig uit je narcose. Meer dan genietbaar, zowel verticaal als horizontaal.